ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝΤΑ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΩΝ NEW YORK TIMES

 

Δε γνωρίζω αν οι παρακάτω κουβέντες ειπώθηκαν πράγματι απ’ αυτόν που ισχυρίζεται το κείμενο. Δε γνωρίζω επίσης, ούτε έχω τη δυνατότητα να το εξακριβώσω, αν όλα αυτά είναι αληθινά ή απλά ένας ακόμη αστικός μύθος, απ΄ αυτούς που κυκλοφορούν ευρύτατα στο διαδίκτυο. Το αναδημοσιεύω λοιπόν με μεγάλη επιφύλαξη, όπως μου ήρθε με το e-mail, μόνο και μόνο γιατί περιγράφει τη σχέση ενός κορυφαίου δημοσιογράφου με την εργοδοσία. Καταλαβαίνετε, πως αν αυτά συμβαίνουν σε μεγάλα και διεθνή Μ.Μ.Ε, τί γίνεται στα δικά μας τριτοκοσμικά και εντελώς αναξιόπιστα! Γι’ αυτό και δεν τα εμπιστεύομαι και, χρόνια τώρα, έπαψα να τα παρακολουθώ. Όσο για τους έλληνες δημοσιογράφους... καλύτερα ας μη μιλήσω...

«Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια».

Είπε O Τζον Σουΐντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια  δεξίωση που έγινε προς τιμήν του, πριν βγει στη σύνταξη.

Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο, και ο Σουΐντον διέκοψε και συμπλήρωσε:

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σ’ αυτή την περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζω και το γνωρίζετε.

Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δε θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά, ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφουμε.

Εσείς, επίσης, παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο...

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το μαμωνά* και να πουλάει την πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο...

Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα κι εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε διανοούμενες πόρνες!»

*χρήμα