Τις ώρες της ονειροπόλησης,
τις ώρες της περισυλλογής,
γράφω τις σκέψεις μου…
Μα τι μπορεί να δώσει ένα τραγούδι,
απ’ της ψυχής τον κόσμο τον απέραντο
και τον τρικυμισμένο;
Το νιώθω μέσα μου, είναι ένα φως αλλιώτικο,
είναι μια φλόγα άσβηστη, μια θύελλα είναι,
μια καταιγίδα, που δε σταματά.
Στις σκέψεις το μυαλό μου είναι βυθισμένο,
σε μιαν άβυσσο δίχως αρχή και τέλος,
σε μια διάσταση έξω απ’ το χώρο και το χρόνο.
Τις ώρες τις δικές μου,
τις ώρες τις μοναχικές,
γράφω τις σκέψεις μου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου