27.11.06

ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ...


...ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Αγαπητό μου παιδί,
Τώρα που πρόκειται να πας για να εξομολογηθείς, σκέψου πριν πας στον εξομολόγο μήπως έχεις κάνει κάποιο αμάρτημα από αυτά που σου γράφουμε παρακάτω, και υπογράμμισέ τα ή βάλε ένα μικρό σημάδι για να τα προσέξεις και να τα πεις στον εξομολόγο. Ακόμα προσευχήσου ο καλός Θεός, να σε φωτίσει να θυμηθείς όλα σου τα αμαρτήματα και να τα εξομολογηθείς με ειλικρίνεια.

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ
Μήπως λες ψέματα, έστω και για αστείο;
Μήπως τραγουδάς αισχρά τραγούδια που ακούς στο ραδιόφωνο;
Μήπως αντιμιλάς στους γονείς - διδασκάλους - μεγαλύτερους;
Μήπως ορκίζεσαι στο όνομα του Θεού και των Αγίων;
Μήπως βλασφήμησες ποτέ τα θεία ή λες «α στο διάβολο»;
Μήπως λες υπερήφανα λόγια για τον εαυτό σου;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ
Μήπως βλέπεις άσχημα έργα στην τηλεόραση;
Μήπως βλέπεις ακατάλληλα κινηματογραφικά έργα;
Μήπως διαβάζεις περιοδικά και βιβλία που δε σε ωφελούν;
Μήπως δεν διαβάζεις την Αγία Γραφή;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΥΤΙΩΝ
Μήπως σ’ αρέσει ν’ ακούς τραγούδια κοσμικά του ραδιοφώνου;
Μήπως σ’ αρέσει ν’ ακούς αισχρά λόγια από μεγάλους και μικρούς;
Μήπως ακούς να κατηγορούν το Χριστό μας και να τον βλασφημούν και δεν διαμαρτύρεσαι;
Μήπως ακούς να κατηγορούν αδίκως τους άλλους και δεν μιλάς;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
Μήπως κλέβεις ξένα πράγματα από το σπίτι και το σχολείο;
Μήπως κτυπάς τους μικρότερους συμμαθητές και αδελφούς σου;
Μήπως κάνεις αισχρές χειρονομίες στον εαυτό σου και στους άλλους;
Μήπως δεν κάνεις το σταυρό σου καλά και ευλαβικά;
Μήπως μουτζώνεις τους άλλους;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ
Μήπως πηγαίνεις στα θέατρα και κινηματογράφους;
Μήπως πηγαίνεις στα πάρτυ και χορεύεις αμαρτωλούς χορούς;
Μήπως κλωτσάς τους φίλους σου και τ’ αδέλφια σου;
Μήπως δεν πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στο κατηχητικό;

Διάφορα άλλα αμαρτήματα:
Μήπως δεν κάνεις κάθε μέρα την προσευχή σου;
Μήπως δεν υπακούς στους γονείς σου;
Μήπως δεν μελετάς τα μαθήματά σου;
Μήπως δεν τηρείς τις νηστείες που ορίζει η Εκκλησία μας;
Μήπως δεν κοινωνείς συχνά τα άχραντα Μυστήρια;
Μήπως ντύνεσαι μασκαράς τις Απόκριες;
Μήπως δεν κάνεις ελεημοσύνη στους πτωχούς ανθρώπους;
……………………………………………………………………………………………………
Δυστυχώς δε διαθέτω πολυτονική γραμματοσειρά (κι αν διέθετα δεν είμαι σίγουρος πως θα εμφανίζονταν σωστά στο blog), για να παραθέσω τον «οδηγό», όπως είναι γραμμένος, με τις οξείες, τις δασείες, τις περισπωμένες και τις ψιλές. Και να σκεφθείτε πως απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικού! Κι εκείνη η γενική «της γλώσσης», μούρλια δεν είναι; Βλέπουμε εδώ τη λυσσασμένη (που καταντάει τελικά επιεικώς γελοία) προσπάθεια της εκκλησίας να «ποινικοποιήσει» κάθε αυθόρμητη παιδική εκδήλωση και να κατατρομοκρατήσει τις παιδικές ψυχές με το μπαμπούλα της «αμαρτίας», απ’ αυτή την τρυφερή ηλικία!
Ποιοι διεστραμμένοι νόες σκέφτονται και γράφουν αυτά τα μεσαιωνικής λογικής καλογερίστικα κείμενα, με τα οποία απευθύνονται σε 10 χρονα και 11χρονα παιδάκια, στην αρχή του 21ου αιώνα; Ποιοι απόγονοι του Αυνάν και σε ποια μουχλιασμένα άντρα μαύρης συντήρησης, παρασκευάζουν επιμελώς αυτά τα δηλητήρια με τα οποία επιχειρούν τον πνευματικό ευνουχισμό της σημερινής νεολαίας στη χώρα μας; Πώς το υπουργείο α-παιδείας αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά μας από την ιοβόλο δράση των πρακτόρων του σκοταδισμού; Και πώς οι γονείς των παιδιών, (όσοι, τουλάχιστον, έχουν ανανήψει από τη χρόνια πνευματική τους αφασία), επιτρέπουν αδιαμαρτύρητα αυτή τη λυσσαλέα επέλαση της αλογίας;
Το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χορός, το τραγούδι, όλες δηλ. οι σημερινές μορφές τέχνης και έκφρασης, που καλλιεργούν τον άνθρωπο και προάγουν τον πολιτισμό του, αντιμετωπίζονται από τους συντάκτες του «οδηγού» ως μέγιστα αμαρτήματα, που χρήζουν εξομολόγησης! Αντ’ αυτών συνιστώνται ως θεάρεστες πράξεις οι καθημερινές προσευχές, η ανάγνωση της «αγίας γραφής» (από μικρά παιδιά!), ο τακτικός εκκλησιασμός και η παρακολούθηση των «κατηχητικών» σχολείων, η τήρηση των «νηστειών», η συχνή εξομολόγηση, το αδιάλειπτο σταυροκόπημα και η διασκέδαση με ψαλμωδίες!
Έλεος πια! Ακόμα και το μούντζωμα είναι αμαρτία! Αλλά και το να ντύνεται μασκαράς τις Απόκριες ένα πιτσιρίκι! Και το να τραγουδήσει ένα τραγούδι που του αρέσει! Κι αν πάει σε κανένα θέατρο ή σινεμά ή σε παιδικό παρτάκι ή χορό και δεν πάει στην εκκλησία και το κατηχητικό, αμαρτάνουν τα πόδια του! Αν πάλι δει ο πιτσιρικάς τηλεόραση, αμαρτάνουν τα μάτια του, αν πει αστεία, αμαρτάνει η γλώσσα, αν δεν κάνει το σταυρό του, αμαρτάνει το χέρι του. Η αμαρτία παραμονεύει παντού! Σε ποιους, τελικά, απευθύνεται αυτός ο «οδηγός»; Σε φευγάτους καλόγερους μοναστηριών μήπως; Σε φρενοβλαβείς «ασκητές»; Σε βαρεμένους θεούσους και θεούσες; Όχι καλέ, σε σχολιαρούδια του Δημοτικού! Έλεος!!!

23.11.06

Η ΕΥΓΕΝΗΣ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΣΙΣ


Καθώς εξετάζει την ελληνική εξωτερική πολιτική από το «Μαύρο» 1897 μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ευγενής μας τύφλωσις», διαπιστώνει πως τα υποτιθέμενα «εθνικά θέματα» δεν «καταλήγουν δυστυχώς να είναι», όπως συνήθως λέγεται, αλλά όντως είναι ζητήματα εσωτερικής πρωτίστως πολιτικής, τα οποία σχετίζονται άμεσα με τη διεκδίκηση της εξουσίας.
Ο Γιάννης Ν. Γιαννουλόπουλος έχει θητεύσει ως ερευνητής στην Αγγλία (Institute of Historical Research) και πανεπιστημιακός δάσκαλος για δεκαπέντε έτη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σήμερα είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και συμμετέχει στη Συμβουλευτική Επιτροπή Έκδοσης της Ιστορίας του 20ού αιώνα (Εκδόσεις Βιβλιόραμα). Το βιβλίο του «Η ευγενής μας τύφλωσις» κυκλοφορεί ήδη σε δεύτερη έκδοση, με κάποια συμπληρώματα έναντι της πρώτης. Πρόκειται για μία επιστημονική μελέτη πάνω στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και τα λεγόμενα «εθνικά». Το χρονοδιάγραμμα κινείται μεταξύ 1897 και Μικρασιατικής Καταστροφής. Από την ήττα μας στον πόλεμο των τριάντα ημερών εναντίον των Τούρκων, έως και τις τραγικές συνέπειες των γεγονότων του ’22.
Ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει, μέσα από τα επιχειρήματα και τα δεδομένα που μας προσφέρει, ότι τα εθνικά θέματα ουσιαστικά καταλήγουν σε υποθέσεις «εσωτερικής πολιτικής». Παράγοντας δηλαδή εξέλιξης των γεγονότων τίθεται ο αγώνας διατήρησης της εξουσίας, ερχόμενος πολλές φορές σε αντίθεση με το συμφέρον της χώρας. Βασικοί άξονες που επικεντρώνονται τα κεφάλαια του βιβλίου είναι οι ζυμώσεις -πολιτικές αλλά και του στρατού- που οδήγησαν στην ήττα του 1897, οι πολιτικές παράμετροι του θέματος, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Εθνικός Διχασμός, η Καταστροφή του ’22 και το διπλωματικό επιστέγασμά της, η Συνθήκη της Λωζάνης. Μεγάλη σημασία δίνει ο Γιαννουλόπουλος στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων. Πάντα οι χειρισμοί τους καθορίζουν την πορεία και εξέλιξη του νεοσύστατου κράτους, εν τη γενέσει και στην κατοπινή εξέλιξή του. Ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται στη στάση τους και τον διεθνή αντίκτυπο στο Κρητικό Ζήτημα.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στη θέση της ευρωπαϊκής Αριστεράς έναντι του πολέμου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το κεφάλαιο για το Μακεδονικό Ζήτημα (περί «μακεδονικού έθνους»), θέμα που άρχισε από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο συγγραφέας καυτηριάζει -κατά κάποιο τρόπο- την ανυπαρξία κινητοποίησης εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας, ούτως ώστε να ληφθούν μέτρα από την αρχή του φαινομένου. Επίσης, με δεξιοτεχνία, περιεκτικό, αλλά ταυτόχρονα ουσιαστικό λόγο κατατίθενται τα στρατιωτικά και διπλωματικά αδιέξοδα που ακολούθησαν τη Συνθήκη των Σεβρών και καθόρισαν το δυσμενές τέλος για τον Ελληνισμό της Μικρασίας και του Πόντου.
Το βιβλίο τελειώνει με το κεφάλαιο «Καταστροφή». Η άποψη του Γιανουλόπουλου διαφαίνεται πλέον καθαρά, αν παρατηρήσει κανείς τη χρήση του όρου «Η Ειρήνη της Λωζάνης» αντί του «συνθήκη», που διδάσκεται από τα σχολικά εγχειρίδια. Η σημασία της απορρέει από τα γραφόμενά του: «Έγινε δεκτή στην Ελλάδα με συγκρατημένη ικανοποίηση... "Aνταλκίδειο ειρήνη" χαρακτήρισε ο Θεόδωρος Πάγκαλος το διπλωματικό έργο του Βενιζέλου... Η πολεμική αυτή, ωστόσο, δεν πέτυχε να ανατρέψει, ούτε καν βραχυπρόθεσμα, τη γενική εκτίμηση ότι, στις συγκεκριμένες δύσκολες συνθήκες, οι συμφωνίες της Λωζάνης δεν υπήρξαν απλώς "έντιμη ειρήνη" για την ηττημένη πλευρά του μικρασιατικού πολέμου, αλλά η καλύτερη δυνατή».
Γιάννη Γιαννουλόπουλου: «Η ευγενής μας τύφλωσις» Εκδόσεις «Βιβλιόραμα»

20.11.06

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΖΟΥΜ ΧΟΥΡΙΕΤ”

«Ιδρυτής της τουρκικής εφημερίδας «Τζουμ Χουριέτ» (Ζήτω η Δημοκρατία) ήταν ο Σαντάτ Σεμαβέ, Εβραίος από την Αλβανία. Ο γιος του Σεμαβέ εκδίδει σήμερα μια άλλη εφημερίδα, ανθελληνική βέβαια, ονόματι Γκιουναϊντίν. Στις μέρες μας, η Χουριέτ είναι η επίσημη εφημερίδα της Τουρκίας, τον ανθελληνικό αγώνα της οποίας χρηματοδοτεί και στηρίζει ένας άλλος Εβραίος καταγόμενος εκ Θεσσαλονίκης, ο Μπουρλά.
»Είναι άξιο προς ανάγνωση το ποίημα του πασίγνωστου Τούρκου δημοσιογράφου Ιπεκτσί, με τίτλο «Το Μίσος», που γράφτηκε στις 14-7-1974 στην εν λόγω εφημερίδα, ακολουθώντας τα γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Μάλιστα, μετά το θάνατο του Ιπεκτσί, δημιουργήθηκε από Τούρκους ελληνιστές το «βραβείο Ιπεκτσί» για την προσέγγιση της Ελληνοτουρκικής φιλίας! Με αυτό το βραβείο έχουν «τιμηθεί» πολλοί εξέχοντες Έλληνες, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Μ. Θεοδωράκης κ.α. Τώρα, το πως εννοούν τη φιλία, μας το εξηγεί ο
ίδιος ο Ιπεκτσί, στο ποίημά του:
.
Το Μίσος

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο
δε βγαίνει, μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω το σκύλο
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος
σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο,
χίλιων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,
τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα,
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα.
Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με τη λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στην κόλαση,
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί,
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος!

»Όμορφο, ε; Πάνω σ’ αυτό το ποίημα λοιπόν έχει στηριχθεί η Ελληνοτουρκική φιλία των δύο λαών από τους φίλους μας Αμερικανούς, Εβραίους, Γερμανούς, κλπ.»
.......................................................................................

Το βρήκα τυχαία εδώ:

Πρόκειται για το φόρουμ της «Ομάδας Ε» όπου γράφει, μεταξύ άλλων, και το μέλος «Iamvlixos», στο θέμα «Τουρκία, εχθρός ή φίλος;» Πλήθος τα εθνικιστικά «διαμάντια», αλλ’ εκείνο που με εξόργισε είναι η απόδοση στον Ιπεκτσί του ποιήματος «μίσος». Ιδού, λοιπόν, η αλήθεια:
«Το ποίημα “Μίσος” (Kin στα τούρκικα) είναι υπαρκτό, αλλά δεν το έχει γράψει ο Ιπεκτσί, ούτε έχει γραφεί την παραμονή του πραξικοπήματος για την ανατροπή του Μακάριου στην Κύπρο και την εισβολή του “Αττίλα”. Το φοβερά εθνικιστικό αυτό ποίημα έχει γραφτεί από τον Behcet Kemal Caglar και περιλαμβάνεται στην ανθολογία του Τουρκοκύπριου Hasan Sefik Altay που είχε τίτλο “Siirlerle Kutsal Savas ve Direnisimiz” (Ο Ιερός Αγώνας και η Αντίστασή μας στην Ποίηση) και μεταδίδονταν υποχρεωτικά κάθε πρωί τα χρόνια των ενδοκοινοτικών συγκρούσεων (1963-1967), από το ραδιόφωνο Bayrak (μπαϊράκι, σημαία), το οποίο αποτελούσε τη «Φωνή των Τούρκων Αγωνιστών» (Turk Mucahidinin Sesi).
»Φυσικά για τους εθνικιστές, δεν έχει καμιά αξία ένα προπαγανδιστικό τουρκοκυπριακό ποίημα αν δεν συνδεθεί με το όνομα του αγωνιστή Ιπεκτσί. Ο σκοπός είναι να αμαυρωθεί η προσπάθεια των ειρηνόφιλων και από τις δύο πλευρές με την υποδαύλιση του “προαιώνιου μίσους”. Θύμα της προπαγανδιστικής σκοπιμότητας, ο δημοσιογράφος της τουρκικής “Μιλιέτ” Αμπντί Ιπεκτσί, που πλήρωσε με τη ζωή του την αντίθεσή του στον τουρκικό πολεμικό εθνικισμό. (Δολοφονήθηκε ως “προδότης” την 1/2/1979, από τον περιβόητο Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, τον ήρωα των Γκρίζων Λύκων, που πυροβόλησε και τον -μακαρίτη πια- Πάπα Ιωάννη Παύλο).
»Αυτή η μέθοδος, δηλαδή η χρησιμοποίηση μιας μισής αλήθειας συμπληρωμένης με μισό ψέμα, είναι βέβαια χαρακτηριστικό στοιχείο του ακροδεξιού λαϊκισμού. Και αν έχει ιδιαίτερη σημασία για τη δημοκρατία η αποκάλυψη αυτών των πρακτικών είναι ακριβώς γιατί η προπαγάνδα του ψεύδους δηλητηριάζει τη λαϊκή συνείδηση και δίνει ερείσματα στη ρατσιστική και πολεμοκάπηλη προπαγάνδα».
«Ο φαιός δούρειος ίππος», από το «ιό» της Ελευροτυπίας, 23-3-2006

16.11.06

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ


«Εντιματάτη Κυρία Υπoυργέ,
Με ιδιαίτερη τιμή επικοινωνώ μαζί Σας με την ευκαιρία της πληροφόρησής μου σχετικώς με το αρ. πρωτ. 76902/Γ2 της 27-7-2006 έγγραφο των Διευθύνσεων Σπουδών Π. Ε. και Δ. Ε. του Υπουργείου Σας που έχει ως θέμα «Το μυστήριο της εξομολόγησης στα σχολεία» και επιθυμώ να Σας καταθέσω τις εξής σκέψεις μου.
Όπως και εσείς γνωρίζετε το θεοΐδρυ­το μυστήριο της εξομολόγησης επιτελείται αιώνες τώρα διά των καταλλήλων πνευ­ματικών πατέρων, οι οποίοι και λαμβά­νουν για την τέλεσή του από τον οικείο Επίσκοπο ειδικόν «Ενταλτήριον Γράμ­μα». Σχετικά δε με τις απαραίτητες προϋποθέσεις, δηλαδή της ελεύθερης προσέλευ­σης στο μυστήριο και του απορρήτου αυτού, συμφωνώ βεβαίως απολύτως. Αλλ’ εκείνο το οποίο ιδιαιτέρως υπογραμμίζω είναι η μεγίστη ωφέλεια που αποκομίζουν οι νέοι μας από την εξομολόγηση, γιατί ελευθερώνονται από το κακό, νοιώθουν μέσα τους ηρεμία και λαμβάνουν αποφάσεις για μία καλύτερη πορεία στη ζωή τους. Έχει διαπιστωθεί ότι οι μαθητές θέλουν την εξομολόγηση γιατί κατ’ αυτήν επιλύουν πολλά από τα αγχώδη προβλήματά τους.
Θεωρώ, επομένως, επάναγκες το μυ­στήριο της εξομολόγησης να συνεχίσει να γίνεται στα σχολεία για το γενικότερο παι­δαγωγικό καλό των παιδιών. Το θέμα του κατάλληλου χώρου για την τέλεσή του είναι δευτερεύον και σ’ όλες τις σχολικές μονάδες ασφαλώς θα ευρίσκεται κάποιος χώ­ρος ως π.χ. ένα γραφείο. Άλλωστε η εξο­μολόγηση κυρίως θα τελείται προ των με­γάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Το σημαντικότερο είναι η δική Σας γεν­ναία και αρίστη βούληση την οποίαν και θεωρώ δεδομένη λόγω των ικανοτήτων σας και της εν γένει επιστημονικής συγκροτή­σεώς σας. Με την αγαστή συνεργασία μετά της Εκκλησίας, η οποία μπορεί να στείλει στα σχολεία τους κατάλληλους πνευματικούς, και υπάρχουν αυτοί, μορφωμένοι και καλλιεργημένοι ιερείς με παιδαγωγικά προσόντα, το όλο θέμα έχω την βεβαίαν ελπίδα ότι θα τακτοποιηθεί κατά τον πλέον κατάλληλον τρόπον.
Ιδιαίτερα σήμερα που παρουσιάζονται δυσάρεστα φαινόμενα παραβατικότητας των ανηλίκων και ψυχικού κενού η παρου­σία του εξομολόγου - πνευματικού πατέ­ρα στα σχολεία είναι μία αρκούντως ικανοποιητική παιδαγωγική μέθοδος και προστασία για τα παιδιά μας. Τυγχάνει δε τούτο σύνηθες και στα ευρωπαϊκά σχολεία με τον θεσμό του ιερέως - aumônier όπου και δίδεται ιδιαίτερο βάρος στην αγωγή παι­δείας και ανθρωπισμού.
Σας τα καταθέτω αυτά διότι η προσωπική μου εμπειρία από την διακονία μου στα Αρσάκεια Σχολεία Π. Ψυχικού όπου εξομολογώ εκατοντάδες παιδιά είναι εξόχως θετική και αποδοτική κατά τις μαρ­τυρίες της σχολικής κοινότητας, των γονέων και των μαθητών».
Με πολλές ευχές
Αρχιμανδρίτης ………………………………
Ιεροκήρυξ Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
………………………………………………………………………………………………………………
Σχόλια επί των εμφατικών φράσεων:

1. Πότε η εξομολόγηση «ιδρύθηκε» από το θεό; Το λέει πουθενά η «βίβλος» και μου ξέφυγε;
2. Σπουδαία μέθοδος κατασκευής εξομολόγων! Με «ενταλτήριο» γράμμα. Όπως λέμε ένταλμα πληρωμής, ένα πράμα (το στέλνουν, άραγε και με κούριερ στον ενδιαφερόμενο;)
3. Τον εξομολόγο περιμένουν οι νέοι για να ελευθερωθούν από το κακό(!) και ν’ αποφασίσουν για το μέλλον τους (που τους περιμένει λαμπρότατο στο «άγιον όρος» ίσως;)
4. Βέβαια, τα παιδιά τρελαίνονται για μούχλα, συντήρηση, μεσαίωνα και κάθε λογής καλογερίστικη αρλούμπα!
5. Εδώ πέφτει και το σχετικό γλείψιμο προς την υπουργό α-παιδείας: σεις που είστε τόσο προοδευτική(!), αφήστε εμάς, να γυρίσουμε τα σχολεία στην αλησμόνητη εποχή της θεοκρατίας!
6. Διαπιστωμένα παιδαγωγικά προσόντα: μην αυνανίζεστε, γιατί θα τυφλωθείτε! Ας μη μιλήσουμε για τις μύριες ενοχές που δημιουργούνται στις αθώες παιδικές ψυχές απ’ τις αψυχολόγητες παρεμβάσεις άσχετων, που το παίζουν ειδήμονες επί παντός του επιστητού!
7. Τώρα ησύχασα. Αφού θ’ αλωνίζει νυχθημερόν ο «πνευματικός πατέρας» (καλογερόπαπας) στο σχολείο, το παιδί μου θα έχει εξασφαλισμένη προστασία 100%!
8. aumônier = εφημέριος (Ξέρει και γαλλικούλια και, ευκαίρως - ακαίρως τα επιδεικνύει)
Βλέπουμε παραπάνω, με ποια γελοία και σαθρά επιχειρήματα επιδιώκει λυσσασμένα η εκκλησία να διεισδύσει στα σχολεία. Δεν της φτάνει η εβδομαδιαία πλύση εγκεφάλου όλων των μαθητών (απ’ το δημοτικό ως το λύκειο) με το μάθημα των θρησκευτικών, δεν της φτάνουν τα διδακτικά βιβλία που, όλα χωρίς εξαίρεση, ξεχειλίζουν από θρησκευτική προπαγάνδα, δεν της φτάνει η καθημερινή υποχρεωτική προσευχή και ο μηνιαίος υποχρεωτικός, ομαδικός εκκλησιασμός, δεν της φτάνει η συστηματική κυριακάτικη παραπλάνηση αθώων παιδιών στα λεγόμενα «κατηχητικά» σχολεία, επιδιώκει και την ολοκληρωτική άλωση των σχολικών μονάδων, με την παρουσία των εντολοδόχων της «εξομολόγων», που θα ελέγχουν και θα κατευθύνουν ακόμη και τις σκέψεις και τις πράξεις και τον εύπλαστο και εύθραυστο ψυχικό κόσμο των δύσμοιρων μαθητών!
Πότε, επιτέλους, θα καταλάβουμε σε τι μεσαίωνα ζούμε;
Πότε, επιτέλους, θα συνέλθουμε απ’ τη μακραίωνη πνευματική μας αφασία;
Πότε θα βρούμε τη δύναμη να ξεφύγουμε απ’ αυτό το σφιχταγκάλιασμα του
σκοταδισμού, της οπισθοδρόμησης και της αλογίας;
Πότε, επιτέλους, θα αποφασίσουμε να ζήσουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από τα δεσμά της θεοκρατίας;

Για τον "παιδικό οδηγό εξομολογήσεως" σε προσεχές ποστ

13.11.06

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΡΝΑΕΙ…


Οι δικαστές εργάζονται σκληρά και πρέπει να αμείβονται αξιοπρεπώς.
Οι εργάτες, τεχνίτες, μισθωτοί κωλοβαράνε καθημερινά, άρα πολλά τους είναι 50 € μεροκάματο.

Οι δικαστές πρέπει να εργάζονται απερίσπαστοι από βιοτικές μέριμνες.
Όλοι οι άλλοι δεν έχουν βιοτικές μέριμνες. Ζούνε με δανεικά απ’ τις τράπεζες.

Οι δικαστές πρέπει να αμείβονται πλουσιοπάροχα για να μη χρηματίζονται.
Δηλαδή, μέχρι τώρα που δεν είχαν ικανοποιητικές αποδοχές, χρηματίζονταν;
Άρα δάσκαλοι, καθηγητές κ.λ.π. του δημοσίου που δεν πήραν αύξηση, πρέπει να χρηματίζονται!

Οι δικαστές έχουν πολλά έξοδα για την αγορά απαραίτητων επιστημονικών συγγραμμάτων κ.λ.π.
Όλοι οι άλλοι δεν υπάρχει ανάγκη να διαβάζουν ποτέ και τίποτε, για να μην έχουν τέτοια έξοδα.

Οι δικαστές δε γίνεται να διεκδικήσουν αυξήσεις με απεργία, αλλά δικαιώνονται στο «μισθοδικείο»
Και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να κάνουν απεργία, αλλά δε δικαιώνονται σε κανένα μισθοδικείο.
Δάσκαλοι και καθηγητές με ενάμιση μήνα απεργία, πήραν τα παπάρια τους!

Μέρες τώρα οι δικαστές προσπαθούν, χωρίς αποτέλεσμα, να μας πείσουν για την αναγκαιότητα των αυξήσεων μαμούθ, που τους επιδίκασε το μισθοδικείο. Την αλήθεια όμως κανείς δεν τη λέει: η κίνησή τους είναι η αφορμή για να μπει (νομοθετικά) φραγμός στη διεκδίκηση αναδρομικών μισθών και επιδομάτων από μισθωτούς και συνταξιούχους.

10.11.06

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ

Ο Επίκουρος είναι πολύ μεγάλος. Πρέπει να του αναγνωρίσω αυτό που πράγματι είναι: μια παγκόσμια προσωπικότητα. Σενέκας

Ο Επίκουρος είναι ο μέγιστος Έλληνας διαφωτιστής. Καρλ Μαρξ

Η σοφία δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα βήμα μετά τον Επίκουρο και συχνά βρίσκεται χιλιάδες βήματα πίσω του. Νίτσε

Τι φέρνει την ευτυχία; Παραπλανητικό το ερώτημα, θα έλεγε ο Επίκουρος, γι’ αυτό και αιώνια βασανιστικό. Αφού σημασία δεν έχει τι φέρνει την ευτυχία, αλλά τι είναι ευτυχία.
Αυτό δε χρειάζεται και πολλή ανάλυση. Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σταθερά καλή διάθεση, αυτή που βιώνεις μόνιμα κι όχι παροδικά. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η διάρκεια, να διατηρείς δηλ. τη διάθεσή σου ακμαία κάθε μέρα. Κι ο Επίκουρος, επίκαιρος όσο ποτέ, φωνάζει μ’ όλη τη δύναμη του πνεύματός του ότι είναι στο χέρι του κάθε ανθρώπου η εξασφάλιση αυτής της διάρκειας, που σημαίνει καθημερινότητα με ψυχική γαλήνη.
Γιατί ο φωτισμένος από την επικούρεια διδασκαλία παύει να ζει με τους εφιάλτες που ταράζουν τους κοινούς ανθρώπους.

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΕΣ «ΚΥΡΙΕΣ ΔΟΞΕΣ»

- Ούτε όταν είναι νέος κανείς πρέπει να διστάζει να φιλοσοφεί, ούτε όταν γεράσει να μην έχει διάθεση να φιλοσοφεί.

- Μη σε απασχολεί τι τρως και πίνεις, αλλά με ποιους τρως και πίνεις

- Δεν είναι δυνατό να ζεις ευχάριστα χωρίς σύνεση, ομορφιά και δικαιοσύνη ούτε μπορείς να ζεις με σύνεση, ομορφιά και δικαιοσύνη χωρίς να ζεις ευχάριστα.

- Ο φυσικός πλούτος και καθορισμένος είναι, και εύκολα αποκτάται, ενώ ο πλούτος που πηγάζει από τη ματαιοδοξία δε γνωρίζει όρια.

- Κακό πράγμα η ανάγκη, όμως δεν έχουμε καμιά ανάγκη να ζούμε διαρκώς κάτω από την εξουσία της ανάγκης.

- Με μέτρο το σκοπό της φύσης, η φτώχεια είναι μεγάλος πλούτος, ενώ ο απεριόριστος πλούτος είναι μεγάλη φτώχεια.

- Τίποτα δεν είναι αρκετό, για όποιον το αρκετό είναι λίγο.

- Από τις επιθυμίες, ορισμένες είναι φυσικές και αναγκαίες, άλλες είναι φυσικές και όχι αναγκαίες κι άλλες δεν είναι ούτε φυσικές ούτε αναγκαίες, αλλά γεννιούνται από ματαιοδοξία.

- Το πιο ανατριχιαστικό από τα κακά, ο θάνα­τος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός, είμαστε α­νύπαρκτοι εμείς.

Και το επιστέγασμα της επικούρειας φιλοσοφίας και τέχνης του «ευ ζην»:

Λάθε βιώσας:
να μείνεις μακριά από το μαλλιοτράβηγμα της αγοράς,
να φυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη
και να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου.

Χάρη Λύτα: «Λάθε βιώσας» Η επικούρεια τέχνη του ευ ζην. Εκδόσεις «Κέδρος» 2004


7.11.06

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ "ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ"

Αρχιεπίσκοπος πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος

Μητροπολίτης Θεσ/νίκης Άνθιμος

Αγιατολλάχ Αλί Χαμενεΐ

Αγιατολλάχ Ραφσαντζανί

Μοχαμάντ Χαταμί Χριστόδουλος

Ελλάς – Περσία – Συμ-μα-χία!

Δεν ανήκομεν πλέον εις την Δύσιν, αλλ’ εις την θεοκρατικήν Ανατολήν!

3.11.06

ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ;





Μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις σ’ όλες τις πόλεις για τον εορτασμό
της 28ης Οκτωβρίου


Παρελάσεις των γειτόνων μας για την «ημέρα της δημοκρατίας», 29 Οκτωβρίου

Σε τι διαφέρουμε οι δυο χώρες; Οι παρελάσεις δίνουν και παίρνουν κι εδώ κι εκεί.
Με μια μέρα διαφορά!



1.11.06

ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Τα ωραία της παρέλασης

Και τα απρόοπτά της!

Τί τραβάμε κι εμείς τα καημένα!