31.12.06

ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Τα περισσότερα από τα πανελλήνια ή τοπικά έθιμα της πρωτοχρονιάς είναι κατάλοιπα λατρευτικών τελετών της ελληνικής αρχαιότητας και της ρωμαϊκής εποχής και κάποια άλλα έχουν μεταφερθεί από γειτονικές χώρες και προσαρμόστηκαν στα δικά μας μέτρα.
Για παράδειγμα, κάλαντα συναντούμε και στην εποχή του Ομήρου. Συνήθιζαν και τότε οι χωρικοί (και ο ίδιος ο Όμηρος) να γυρίζουν στα σπίτια των συγχωριανών τους και να τραγουδούν την «ειρεσιώνη»(*), μια φορά την άνοιξη, παρακαλώντας τη γη να καρπίσει και μια φορά το φθινόπωρο, για να την ευχαριστήσουν για τη συγκομιδή των καρπών.
Αλλά και η βασιλόπιτα, έλκει την καταγωγή της από πολύ παλιά. Κατά μία άποψη έχει ρωμαϊκή προέλευση και συγκεκριμένα από τα ρωμαϊκά «Σατουρνάλια» ή τα ελληνικά «Κρόνεια», γιορτές δηλ. αφιερωμένες στο Σατούρνο, το θεό Κρόνο, που γιορτάζονταν γύρω στις 25 του Δεκέμβρη και οι γιορτές, που κρατούσαν 7 ημέρες, ήταν γεμάτες τραγούδια, ξεφαντώματα, ακράτητη χαρά και ενθουσιασμό. Οι άνθρωποι αγκαλιάζονταν, φιλιόνταν και αντάλλασσαν μεταξύ τους δώρα. Ανάμεσα στα δώρα ήταν και φρούτα με χρυσά ή ασημένια νομίσματα μέσα τους. Σιγά-σιγά εγκατέλειψαν τα φρούτα κι άρχισαν να κρύβουν τα νομίσματα μέσα σε μεγάλες πίτες, σαν ένα σύμβολο καλής τύχης και πλούτου. Ο τυχερός, μάλιστα, του σπιτιού ή της παρέας που θα ’βρισκε το νόμισμα, ανακηρύσσονταν «βασιλιάς της βραδιάς» και γι’ αυτό η πίτα αυτή ονομάστηκε «βασιλόπιτα».
Στη Μακεδονία οι άντρες την πρωτοχρονιά αναβιώνουν τα «ρουγκατσάρια», δηλαδή μασκαρέματα, μια καθαρά διονυσιακή γιορτή, που γιορτάζονταν και στην αρχαιότητα την ίδια ακριβώς εποχή και ονομάζονταν «Διονύσια» Το έθιμο ζει και σήμερα στη Βέροια, τη Νάουσα, τα Γρεβενά, την Καστοριά, τη Σιάτιστα και αλλού. Ο Διόνυσος δεν είναι μόνο θεός του κρασιού και προστάτης των αμπελιών αλλά και θεός που πεθαίνει και ξαναγεννιέται κάθε χρόνο, η προσωποποίηση δηλ. της βλάστησης που αρχίζει την άνοιξη και ξεραίνεται το χειμώνα. Έτσι, τις δύο μορφές του Διόνυσου, του γερο-χειμώνα και της νεαρής άνοιξης, παρασταίνουν οι «ρουγκατσάρηδες», ντυμένοι και μασκαρεμένοι ανάλογα. Ο ένας τύπος καμπούρης, κουρελής και γερασμένος, ο άλλος, δυνατός και καλοντυμένος. Ένα τρίτο πρόσωπο του διονυσιακού θιάσου είναι η «Μπούλα», η κοπέλα δηλ. που συμβολίζει τη βλάστηση και τη νέα ζωή. Στα δρώμενα, η Μπούλα τα φτιάχνει με το νέο και προσπαθεί να ξεφύγει από την επίβλεψη του γέρου, πράγμα που τελικά το καταφέρνει.
Έθιμα σαν τα παραπάνω συναντούμε σε πολλές ακόμα περιοχές της πατρίδας μας, όλα διονυσιακά, πανάρχαια ελληνικά, γνήσια λαϊκά, που άντεξαν στο χρόνο και στην πολιτισμική μας αλλοτρίωση.
Άντε, καλή μας χρονιά και του χρόνου!

(*) Η ειρεσιώνη, κατά τον Παυσανία, ήταν ένα κλαδί ελιάς περιτυλιγμένο με μαλλί από το οποίο κρέμονταν διάφοροι καρποί της γης. «Αμφιθαλείς παίδες», δηλαδή παιδιά που είχαν και τους δύο γονείς στη ζωή, περιέφεραν την ειρεσιώνη από οικία σε οικία και έψελναν το ομώνυμο άσμα, που έχει ως εξής: «ειρεσιώνη σύκα φέρει και πίονας άρτους και μέλι εν κοτύλη και έλαιον αποψήσασθαι και κύλικ’ εύζωρον, ως αν μεθύουσα καθεύδη». Τα παιδιά, για τον κόπο τους, έπαιρναν από τους οικοδεσπότες ένα μικρό φιλοδώρημα.

30.12.06

ΤΟ 100στό POST

Λοιπόν, είναι γεγονός. Το blog «minimalist» γιόρτασε χθες το 100στό του post!
Εκατό δημοσιεύσεις δεν είναι και λίγες…Ούτε που περίμενα να φτάσω σ’ αυτό το νούμερο όταν, πριν 2 χρόνια περίπου, ξεκίναγα αυτή την ιστορία με το blog. Και βέβαια, ούτε που φανταζόμουν πως θα μου έκαναν την τιμή να με διαβάσουν τριάντα τρεις χιλιάδες αναγνώστες! Τώρα που το σκέφτομαι, είναι φανταστικό για μένα ότι τόσες χιλιάδες άγνωστοί μου άνθρωποι από ποιος ξέρει πού, μπήκαν στον κόπο να ρίξουν μια ματιά στις φλυαρίες μου, να ανεχτούν τις εμμονές και τις παραξενιές μου, να σχολιάσουν θετικά ή αρνητικά τις απόψεις ή τις προτάσεις μου…
Δεν μπορώ να το πιστέψω. 33 χιλιάδες επισκέψεις στις 100 δημοσιεύσεις σημαίνουν 330 αναγνώσεις ανά ποστ. Αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος, για ένα τυχαίο, ασήμαντο κι αδιάφορο blog σαν το δικό μου, χωρίς κανένα δημοσιογραφικό ταλέντο από μέρους μου και χωρίς άλλη επιδίωξη, πλην της ανάγκης για επικοινωνία. Ιδιαίτερα στον τόπο διαμονής μου -αιγαιοπελαγίτικο νησί- όπου η απομόνωση είναι καθεστώς -τις σημερινές εφημερίδες τις διαβάζουμε την άλλη βδομάδα- όπου κι οι κουβέντες ακόμα είναι λιγοστές από έλλειψη συνομιλητών, η επιθυμία για επικοινωνία είναι σφοδρότατη. Και να που ήρθε η ψηφιακή τεχνολογία να άρει αυτή μας την απομόνωση και να κάμει τον καθένα μας μέλος μιας απέραντης παρέας!
Σ’ ευχαριστώ, internet, γι’ αυτή τη δυνατότητα που μου έδωσες! Σ’ ευχαριστώ για την εικονική, αλλά πάντως ζεστή και φιλόξενη γωνιά που μου παρέχεις, ώστε να συναντιέμαι και να επικοινωνώ καθημερινά με τους δικτυακούς μου φίλους, ευχαριστώ κι εσάς, τους μόνιμους ή περιστασιακούς αναγνώστες για το ενδιαφέρον που δείχνετε στα γραφόμενά μου. Κάθε σχόλιο, αρνητικό ή θετικό, καλόπιστο ή όχι, ακόμα κι η απουσία σχολίων είναι για μένα κι ένα μάθημα!
Εύχομαι, αυτό το εικονικό πλησίασμα να γίνει ουσιαστικό, η απλή ανταλλαγή απόψεων να γίνει πνευματική μέθεξη, η διαδικτυακή φιλία να μετεξελιχθεί σε βαθιά αλληλοκατανόηση, όχι μόνο ανάμεσα σε ομοεθνείς και ομόγλωσσους αλλά και μεταξύ όλων των κατοίκων αυτού του πλανήτη. Μια φιλία και αλληλοκατανόηση ιδιαίτερα αναγκαία για τη σημερινή ανθρωπότητα!

29.12.06

ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…

...ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ!

1. Θα καταργούνταν οι εφορίες και οι φόροι θα καταβάλλονταν απ’ ευθείας στα παγκάρια εκκλησιών και μοναστηριών.
2. Θα απαγορεύονταν οι φράσεις όπως: «Θεέ μου», «Χριστέ μου», «Παναγία μου», «Θεέ και Κύριε», «Χριστέ κι Απόστολε», «είδα το Χριστό φαντάρο» κ. α., χωρίς την καταβολή αντιτίμου για το copyright.
3. Θα αναγκαζόμασταν όλοι να παπαδοποιήσουμε τα επώνυμά μας (π.χ. Απόστολος Παπαγκλέτσος, Δέσποινα Παπαβανδή κλπ).
4. Αρχαιοελληνικά ονόματα, όπως Αριστοτέλης, Θεμιστοκλής, Αριστείδης κλπ, θα άλλαζαν σε Θεόκλητος, Ιερόθεος, Παΐσιος κλπ.
5. Θα επιβάλλονταν η αναγραφή του θρησκεύματος στην ταυτότητα, το διαβατήριο, το δίπλωμα οδήγησης, το εκκαθαριστικό της εφορίας, την πιστωτική κάρτα, το βιβλιάριο υγείας και στο λογαριασμό ΟΤΕ και ΔΕΗ.
6. Θα έκλειναν όλα τα «κοσμικά» και διεφθαρμένα σχολεία και θα επιβαλλόταν υποχρεωτική 18χρονη εκπαίδευση σε κατηχητικά σχολεία για όλα τα παιδιά.
7. Θα απαγορεύονταν δια νόμου η ομοφυλοφιλία (κουσούρι) και όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα εξορίζονταν στο ανεξάρτητο πλέον, κράτος της Μυκόνου.
8. Θα αναιρείτο η ανεξιθρησκία και κάθε αλλόθρησκος θα εκτελείτο για εσχάτη προδοσία.
9. Υπολογιστές και Playstation θα θεωρούνταν «μηχανές του Σατανά» και θα καταστρέφονταν ολοσχερώς.
10. Ο Μπους θα θεωρούνταν συμπαθέστατος και χαρισματικός ηγέτης και η Ελλάδα θα συμμετείχε σε μελλοντικούς πολέμους των ΗΠΑ κατά των αλλόθρησκων τρομοκρατών.
11. Θα απαγορεύονταν δια νόμου οι προγαμιαίες σχέσεις και η ποινή για τους παραβάτες θα ήταν ευνουχισμός για τον άνδρα και υποχρεωτικός εγκλεισμός για 7 χρόνια σε μοναστήρι για τη γυναίκα.
12. Ο Χριστόδουλος θα αυτοανακηρύσσονταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργός, Υπουργός Εσωτερικών, Οικονομίας,ΥΠΕΧΩΔΕ, Πολιτισμού, Παιδείας, καθώς και Γενικός Διευθυντής Αστυνομίας, Πυροσβεστικής και Λιμενικού. Αρχηγός στρατού θα διορίζονταν ο Άνθιμος.
13. Υπουργός Τύπου θα διορίζονταν η απαράμιλλη Ελένη Λουκά(!), με αναπληρωτή τον Παπα-Τσάκαλο(!).
14. Θα καταργούνταν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και θα δημιουργούνταν τα κρατικά ΕΚΚΛΗΣΙΑ TV και ΤΗΛΕ ΒΥΖΑΝΤΙΟ, που θα μετέδιδαν 24 ώρες το 24ωρο ψαλμωδίες και θρησκευτικά κηρύγματα.
15. Ως επίσημη θεωρία για τη δημιουργία του κόσμου θα αναγνωρίζονταν αυτή που περιγράφεται στη Βίβλο (ξέρετε, οι 7 ημέρες), ενώ αυτή του Δαρβίνου θα διώκετο ως αντιχριστιανική.
16. Αντί της Ντόρας Μπακογιάννη, υπουργός Εξωτερικών θα ορίζονταν ο Καρατζαφέρης, γιατί είναι «καλός χριστιανός» (κατά δήλωση Χριστόδουλου).
17. Η ελληνική σημαία θα αντικαθίστατο από τη βυζαντινή (αυτή με το δικέφαλο αετό), η Ελλάδα θα μετονομάζονταν σε Νέο Βυζάντιο και ως εθνικός μας ύμνος θα ορίζονταν το «Πιστεύω» (ολόκληρο!).
18. Η πρωτεύουσα της χώρας θα μεταφέρονταν στη μονή Σταυρονικήτα στο Άγιον Όρος.
19. Μαζί με τον Πάπα θα κηρύσσαμε τον πόλεμο κατά των ισλαμικών κρατών.
20. Θα καίγονταν στην Ομόνοια όλα ανεξαιρέτως τα αντίτυπα του «Κεφαλαίου» του Μαρξ, καθώς και όλα τα βιβλία του Μίμη Ανδρουλάκη και η «Μάστιγα του Θεού» του Βασιλάκη.
21. Το ΚΚΕ θα ετίθετο εκτός νόμου και ο κομμουνισμός θα ανακηρύσσονταν διεθνής απειλή.
22. Η Ακρόπολη θα τροποποιείτο κατάλληλα, ώστε να δείχνει πιο χριστιανική (π.χ. αντί για αγάλματα θα τοποθετούνταν αγιογραφίες και στις ζωφόρους και τις μετόπες θα έμπαιναν χερουβείμ και σεραφείμ).
23. Η χώρα θα επέστρεφε στη δραχμή, αλλά όλα τα χαρτονομίσματα πλέον θα απεικόνιζαν το Χριστόδουλο.
24. Θα καταργούνταν η Πολεοδομία και στο εξής οικοδομικές άδειες θα εξέδιδε μόνο η Ναοδομία.
25. Θα απαγορεύονταν ο εορτασμός του Αγίου Βαλεντίνου και θα αντικαθίστατο από τη γιορτή των Ακύλα και Πρίσκιλας.

Ευτυχώς που υπάρχουν κι οι παπάδες και γελάμε πού και πού!

18.12.06

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΜΑΚΡΑΙΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ


Λέσχη γυμνισμού

Playboy για τυφλούς


14.12.06

ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ;

Το εξηγεί ο ίδιος σε ομιλία του (12-12-06), στον Άγιο Σπυρίδωνα, στο Παγκράτι:
«Σήμερα σε όλη την ανθρωπότητα, γίνεται λόγος για την ανάγκη συνεργασίας των θρησκειών και όχι μόνο μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών. Και τούτο διότι πρέπει, με κάθε τρόπο, να διαφυλάξουμε την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου, η οποία απειλείται πολλές φορές από τους φανατισμούς μερικών ανθρώπων που προβάλλουν μπροστά τους και βάζουν σαν ταμπέλα τη θρησκεία για την οποία, όπως λένε, μάχονται, και υπέρ της οποίας προβαίνουν σε πράξεις και ενέργειες που δεν φέρουν τη σφραγίδα της παρουσίας του Θεού».
»Το σκάνδαλο της διαίρεσης των Χριστιανών, είναι ένα σημείο που πρέπει κάποτε να ξεπεράσουμε. Ήδη τα τελευταία 25 χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη ο θεολογικός διάλογος. Η Εκκλησία μας βρίσκεται σε έναν διάλογο που έχει ως σκοπό να σπάσουν οι πάγοι μεταξύ των Εκκλησιών και να υπάρξει συνεργασία σε άλλα επίπεδα που δεν άπτονται των δογμάτων και των πιστευμάτων μας, όπως είναι τα κοινωνικά ζητήματα».
»Όμως, στα δογματικά ζητήματα, εμείς κρατάμε τη θέση μας και διακηρύσσουμε παντού, όπου πηγαίνουμε, ότι αυτή είναι η ορθόδοξος πίστη, η αληθινή, η μία και μοναδική». Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ο αρχιεπίσκοπος κάλεσε τους πιστούς να μη σκανδαλιστούν, αφού δεν πρόκειται να τεθούν δογματικά ζητήματα, αλλά θέματα συνεργασίας στα οποία υπάρχει ήδη συμφωνία. «Είναι δυνατόν να διαφωνεί κανείς», είπε, «για το ότι η Ευρώπη πρέπει να έχει χριστιανικό χαρακτήρα; Είναι δυνατόν να διαφωνεί κανείς για το ότι θα πρέπει να διακηρύξουμε ότι η ψαλίδα ανάμεσα σε φτωχούς και πλουσίους πρέπει να κλείσει, αντί να ανοίγει»;
Τρεις μέρες πριν (9-12-06), σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνικός κήρυκας» της Ν. Υόρκης, ο Χριστόδουλος είπε: «Διατηρούμε αναλλοίωτη την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης αλήθειας, την οποία κατέχουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι έχουμε χρέος να συνεργαστούμε με όλους, Χριστιανούς και μη, για την αντιμετώπιση του θρησκευτικού αποχρωματισμού της Ευρώπης, την επικράτηση της ειρήνης, την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του θρησκευτικού φανατισμού, τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την εξάλειψη των κοινωνικών αδικιών, την διασφάλιση ηθικών αρχών και δικλείδων σε ζητήματα βιοηθικής κ. ά. Σε όλα αυτά τα ζητήματα οι Εκκλησίες και οι Θρησκείες οφείλουν να έχουν λόγο και να εργάζονται από κοινού και ενωμένες, σε επίπεδο αρχών, γιατί όταν οι φωνές γίνονται πολλές, τότε και τα αποτελέσματα είναι πιο εφικτά και πραγματοποιήσιμα». Προσέξτε την υπογραμμισμένη φράση-κλειδί (πρέπει να του ξέφυγε), που εξηγεί τον πραγματικό σκοπό της επίσκεψης: η επικράτηση της ειρήνης (που δυναμιτίζει η ίδια η εκκλησία), η καταπολέμηση του θρησκευτικού φανατισμού (που υποθάλπει το ίδιο το θρησκευτικό κατεστημένο), η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (που τα έχει χεσμένα ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός), η εξάλειψη των κοινωνικών αδικιών και λοιπές φραστικές παπαριές, είναι στάχτη στα μάτια της αγελαίας μάζας των «πιστών». Αυτό που τους κόφτει στην πραγματικότητα, ορθόδοξους και καθολικούς, είναι η αντιμετώπιση του θρησκευτικού αποχρωματισμού της Ευρώπης, έναντι της αυξανόμενης ισχύος της θεοκρατίας της Ανατολής, ενός θρησκευτικού αποχρωματισμού, που μεθοδεύεται με διάφορες ενέργειες της Ε.Ε. (π.χ. ευρωπαϊκό σύνταγμα). Την ανάγκη, λοιπόν, φιλοτιμία ποιούμενοι, τείνουν χέρι βοήθειας ο ένας στον άλλο, γιατί ως γνωστόν, «η ισχύς εν τη ενώσει». Και απαιτείται αρκετή ισχύς, για να επιβληθεί ένας νέος θρησκευτικός (και όχι μόνο) μεσαίωνας στη γηραιά Ευρώπη!
Έτσι εξηγείται η κινητικότητα των τελευταίων ημερών, τόσο της παμπόνηρης αλεπούς του Βατικανού (Βενέδικτου), όσο και των δικών μας «χαζούληδων» (Βαρθολομαίου & Χριστόδουλου). Υπάρχει σχέδιο των τριών εν εξελίξει και, λίαν προσεχώς, θα το δούμε να εφαρμόζεται. Όσο για την επίσκεψη του Χριστόδουλου, εκτός των άλλων, πρέπει να γίνεται κατά παράκληση του πάπα, για να διδαχθεί απ’ αυτόν τη μέθοδο που ακολουθεί και έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε θεοκρατία χειρότερη και απ’ του Ιράν, με ποσοστό θρησκευόμενων ελλήνων 80% (έτσι νομίζουν).
Πόσο εξοργιστικό είναι, αλήθεια, μια χούφτα πνευματικοί -υποτίθεται- «ποιμένες» να δουλεύουν έτσι άγρια τα «ποίμνιά» τους, αλλά και πόσο εξοργιστικότερο, εκατομμύρια νοήμονες(;) άνθρωποι να δέχονται αδιαμαρτύρητα -και με μαζοχιστική ευχαρίστηση, ενίοτε- όλο αυτό το δούλεμα!


11.12.06

ΜΙΚΡΕΣ ΑΓΓΕΛΙΕΣ


Εσείς που βρίσκεστε σε κατάθλιψη ή κατήφεια, αλλά κι εσείς που αναζητάτε λίγο γέλιο, που, ως γνωστόν, μακραίνει τη ζωή, μην ψάχνετε σε χιουμοριστικά περιοδικά ή σε βιβλία και sites ανεκδότων. Ψάξτε στις στήλες των μικρών αγγελιών στις εφημερίδες ή στις χρυσές ευκαιρίες. Δε φαντάζεστε πόσο θα γελάσετε, ακόμα και θα ξεκαρδιστείτε. Ένα μικρό δείγμα, για να πειστείτε…
…………………………………………………………………………………………………………

ΠΩΛΕΙΤΑΙ σκύλος. Τρώει τα πάντα. Ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά.

ΠΩΛΕΙΤΑΙ φίδι 83 μέτρα, στενό, μαύρο, με βούλες πορτοκαλιές και με ραβδώσεις κίτρινες. Αφρικής γνήσιον, τέως δηλητηριώδη, δια πορτοφολάκια, μπρατσολέδες ρολογιού, ζώνες. Προσέχετε, μόνον σοβαραί προτάσεις, περίπου 130 τεμαχίων και 64 πόντων έκαστον περίπου όλο μαζί, μεγάλη έκπωσις, συμφέρει και πάρτε τηλέφωνον αυθημερώς.

ΖΗΣΕ 24 ώρες με ώριμες ξαναμμένες γυναίκες, ανικανοποίητες νοικοκυρές. Έμπειρη ανακούφιση σε 1 λεπτό. Επιβλητικός έρωτας!

ΠΩΛΕΙΤΑΙ γραφείο αντίκα, κατάλληλο για κυρία με χοντρά πόδια και μεγάλα συρτάρια.

ΕΙΜΑΙ η χρυσοχέρα Δέσποινα. Ζυμάρι πιάνω και κολώνα της ΔΕΗ γίνεται. Θα σε κάνω να λιώσεις.

ΕΝΥΔΡΕΙΟ διαστάσεων 92x65x48, ιταλικό ντιζάιν, ανανέωση αέρα αυτόματα, φωτισμόν σαν σκηνοθετημένον, ρεαλιστικώτατον, μαζί με 5 αιμοβόρα ψάρια Χονολουλούς πολεμικά, όλα μαζί 100.000 λόγω αναχωρήσεως

ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ παραμελημένη 45αρα, ατυχήσασα, ζητά απόλαυση από πραγματικό άντρα. Βάζω το φούρνο, βάζεις το κεφαλάκι; Μπορείς να με λες Πάμελα.

ΖΗΤΩ λάδια μαγειρικής μεταχειρισμένα, σπορέλαια, βαμβακέλαια, σογιέλαια, μουρουνέλαια κ.λ.π

35ΧΡΟΝΟΣ, ευκατάστατος, με βελούδινο σώμα, άτριχος από την φύση του, ζητά εσένα τον τριχωτό, δυναμικό, ενεργητικό και άνεργο. Προϋπηρεσία στο Πεδίο του Άρεως, θα ληφθεί σοβαρά υπόψιν.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ γυναίκα για μπάρμαν.

ΑΝΤΡΑΣ ειλικρινής, παίρνει τα πάντα.

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ κρασί χύμα.

ΕΥΚΑΙΡΙΑ, λόγω διάλυσης η εκκλησία Αγίας Θέκλας πουλάει 2 κολυμπήθρες Σιλωάμ, 500 κιλά κερί, 7 εξαπτέρυγα, ολόχρυσο σερβίτσιο Ιερού (δισκοπότηρα κ.λ.π.) και έναν πολυέλαιο.

ΣΦΥΡΟΔΡΕΠΑΝΟ του ΚΚΕ πωλείται από ατσάλι και σμάλτο, κεντημένο στο χέρι, για φινετσάτους προλετάριους, πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο από Οκτωβριανή Επανάσταση. Δώρο: «Τα άπαντα του Λένιν» (55 τόμοι, δύο ευρετήρια)

ΕΧΕΤΕ ΕΞΟΧΙΚΟ; Ελάτε Κάνιγγος 23. Είδη εκφοβισμού ζώων, ανθρώπων, σε τιμές μπαράζ. Νόμιμη αγορά και κατοχή. Ο τρόμος σε πακέτο!

ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΕΣ έως 21 ετών, με γραμματικές γνώσεις Δημοτικού (λίγη ορθογραφία) εμφανίσιμες, δραστήριες, πηδηχταρούλες, ζητούνται για νυχτερινή εργασία σε μπαρ της Λιβαδειάς. Ευχάριστο περιβάλλον, όχι κωλάδικο. Τηλεφωνήσατε κύριον Βαγγέλα.

ΓΥΜΝΑΣΤΗΣ, επιθυμώ αξιόλογη ερμαφρόδιτη δεσποινίδα, που να έχει δουλέψει σε οικοδομή. Άντρες αποκλείονται.

5.12.06

ΜΠΑΡΑΖ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΤΩΝ 176 €

Συνωστισμός δικηγόρων παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες στα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας. O λόγος είναι οι ομαδικές προσφυγές, τις οποίες ετοιμάζονται να καταθέσουν δάσκαλοι και καθηγητές για τα αναδρομικά των 176 €. Και φυσικά το μοίρασμα πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Υπολογίζεται ότι η πίτα που θα μοιράσει στους δικηγόρους η δικαστική δικαίωση των εκπαιδευτικών θα ξεπεράσει τα 40 εκ. €. O λόγος για τα γνωστά 176 €, τα οποία οδήγησαν τους δασκάλους στην πραγματοποίηση έξι εβδομάδων απεργίας. Ένα επίδομα που με το νόμο 3016 του 2002 δόθηκε σε δημοσίους υπαλλήλους υπουργείων, αλλά όχι σε δάσκαλους, καθηγητές και νοσοκομειακό προσωπικό.

2.250.000 ... για αρχή
H κυβέρνηση μετά την πίεση της απεργίας δέχτηκε, ως γνωστόν, να δώσει το επίδομα στουςεκπαιδευτικούς σε 6 δόσεις, αλλά για τα αναδρομικά ο υπουργός Oικονομίας Γ. Aλογοσκούφηςδήλωσε ότι θα τα πάρουν μόνο όσοι δικαιωθούν δικαστικά. Για κάθε εκπαιδευτικό το ποσό που πρέπει να δώσει για να καταθέσει την προσφυγή κυμαίνεται στα 8-20 €, ενώ πολλές φορές οι δικηγόροι ζητούν και ποσοστό 2-5% επί των αναδρομικών, αν δικαιωθεί. Περίπου 150.000 εκπαιδευτικοί θα διεκδικήσουν τα αναδρομικά, επομένως αν ο καθένας δώσει από 15 € κατά μέσο όρο, η «πίτα» που αναμένεται να μοιραστεί στα δικηγορικά γραφεία είναι 2.250.000 €. Tο ποσό που αναμένεται να λάβει κάθε εκπαιδευτικός με τη δικαίωσή του ανέρχεται σε 8.800 €. Eπομένως, το -πάλι κατά μέσο όρο- 3% που θα πάρει το δικηγορικό γραφείο από κάθε δικαιούχο είναι 264 € , με το συνολικό υπό διανομή ποσό να ανέρχεται σε τουλάχιστον 39.600.000 €. «Tο ότι τα αναδρομικά θα τα πάρουν μόνο όσοι τελεσίδικα δικαιωθούν στα δικαστήρια έχει κάνει τους δασκάλους και τους καθηγητές να αναζητούν τη βοήθεια δικηγόρων, προκειμένου να καταθέσουν τις προσφυγές τους και να πάρουν ό,τι ο υπόλοιπος δημόσιος τομέας πήρε αυτονόητα», δηλώνει στο «Έθνος της Kυριακής» ο γενικός γραμματέας της ΔOE, Πολυζώης Mπαμπούρας. «Έχει δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο μια βιομηχανία προσφυγών, εις βάρος της τάξης των εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα χρειαστεί να καταβάλουν μέρος του επιδόματος για τα δικαστικά έξοδα. Ταυτόχρονα όμως ευνοείται η επαγγελματική τάξη των δικηγόρων, που μύρισαν ‘ψητό’ και ήρθαν», τονίζει ο συνδικαλιστής.

Προσφορές μέσω φαξ!
Στους τοπικούς συλλόγους των εκπαιδευτικών επικρατεί το... αδιαχώρητο από τις προσφορές των δικηγορικών γραφείων. «Oι προσφορές των δικηγόρων άρχισαν να έρχονται στα φαξ των τοπικών συλλόγων από το Mάιο του 2006», λέει ο πρόεδρος του συλλόγου δασκάλων Παλαιού Φαλήρου και διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Eκπαίδευσης της περιοχής, Xρήστος Bλέτσας. «Aπό μεγάλους εργατολόγους, διακεκριμένους δικηγόρους, αλλά και από μικρότερα δικηγορικά γραφεία οι προσφορές κινούνταν σε διάφορα επίπεδα και στην αρχή διεκδικούσαν μεγαλύτερα κέρδη. Αν είχαμε κι άλλο χρονικό περιθώριο, οι τιμές θα έπεφταν σίγουρα δραματικά». «Παρατηρήθηκε ακόμη και το φαινόμενο, κάποιοι δικηγόροι στην επαρχία που ήξεραν ότι ο σύλλογος θα επέλεγε άλλον, να κάνουν προσφορές επιμέρους σε σχολεία για να πάρουν μέρος της πίτας», σημειώνει ο Χρ. Βλέτσας

Έντονος ανταγωνισμός
Το σύστημα λειτούργησε ως εξής: κάποια γραφεία έκαναν την αρχή με υψηλές τιμές. Κάποια άλλα το έμαθαν και έκαναν καλύτερες προσφορές. Οι ίδιοι οι πρώτοι δικηγόροι, βλέποντας τις χαμηλές τιμές, πρότειναν κι εκείνοι αντίστοιχες σε άλλους συλλόγους. Η υπερπροσφορά των δικηγόρων μείωσε την τιμή. Aυτό που χρειάστηκε να διεκδικήσουν οι εκπαιδευτικοί, πάντως, ήταν ότι δεν θα πληρώσουν τους δικηγόρους τους σε περίπτωση που το θέμα λυθεί με νομοθετική ρύθμιση. «Πολλοί δικηγόροι ήθελαν, ανεξάρτητα από το αν θα φτάσουν οι προσφυγές στο δικαστήριο, να πάρουν τελικά το ποσοστό τους. Εμείς δεν το δεχτήκαμε και υπογράψαμε σχετικό χαρτί, ότι σε αυτήν την περίπτωση παραιτούνται των χρηματικών τους διεκδικήσεων», λέει ο Χρ. Βλέτσας.

H ενημέρωση των εκπαιδευτικών συμπεριλαμβάνει επεξήγηση με το τι ζητάνε από το ελληνικό Δημόσιο, πόσα ζητάνε και από πότε. Kαμία προσφορά όμως δεν εξηγεί τι θα γίνει στη δεύτερη φάση εκδίκασης των προσφυγών, σε περίπτωση που υπάρξει έφεση.
Μαρία Ψαρά, ΕΘΝΟΣ 1/12/06

27.11.06

ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ...


...ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Αγαπητό μου παιδί,
Τώρα που πρόκειται να πας για να εξομολογηθείς, σκέψου πριν πας στον εξομολόγο μήπως έχεις κάνει κάποιο αμάρτημα από αυτά που σου γράφουμε παρακάτω, και υπογράμμισέ τα ή βάλε ένα μικρό σημάδι για να τα προσέξεις και να τα πεις στον εξομολόγο. Ακόμα προσευχήσου ο καλός Θεός, να σε φωτίσει να θυμηθείς όλα σου τα αμαρτήματα και να τα εξομολογηθείς με ειλικρίνεια.

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ
Μήπως λες ψέματα, έστω και για αστείο;
Μήπως τραγουδάς αισχρά τραγούδια που ακούς στο ραδιόφωνο;
Μήπως αντιμιλάς στους γονείς - διδασκάλους - μεγαλύτερους;
Μήπως ορκίζεσαι στο όνομα του Θεού και των Αγίων;
Μήπως βλασφήμησες ποτέ τα θεία ή λες «α στο διάβολο»;
Μήπως λες υπερήφανα λόγια για τον εαυτό σου;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ
Μήπως βλέπεις άσχημα έργα στην τηλεόραση;
Μήπως βλέπεις ακατάλληλα κινηματογραφικά έργα;
Μήπως διαβάζεις περιοδικά και βιβλία που δε σε ωφελούν;
Μήπως δεν διαβάζεις την Αγία Γραφή;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΑΥΤΙΩΝ
Μήπως σ’ αρέσει ν’ ακούς τραγούδια κοσμικά του ραδιοφώνου;
Μήπως σ’ αρέσει ν’ ακούς αισχρά λόγια από μεγάλους και μικρούς;
Μήπως ακούς να κατηγορούν το Χριστό μας και να τον βλασφημούν και δεν διαμαρτύρεσαι;
Μήπως ακούς να κατηγορούν αδίκως τους άλλους και δεν μιλάς;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ
Μήπως κλέβεις ξένα πράγματα από το σπίτι και το σχολείο;
Μήπως κτυπάς τους μικρότερους συμμαθητές και αδελφούς σου;
Μήπως κάνεις αισχρές χειρονομίες στον εαυτό σου και στους άλλους;
Μήπως δεν κάνεις το σταυρό σου καλά και ευλαβικά;
Μήπως μουτζώνεις τους άλλους;

ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ
Μήπως πηγαίνεις στα θέατρα και κινηματογράφους;
Μήπως πηγαίνεις στα πάρτυ και χορεύεις αμαρτωλούς χορούς;
Μήπως κλωτσάς τους φίλους σου και τ’ αδέλφια σου;
Μήπως δεν πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στο κατηχητικό;

Διάφορα άλλα αμαρτήματα:
Μήπως δεν κάνεις κάθε μέρα την προσευχή σου;
Μήπως δεν υπακούς στους γονείς σου;
Μήπως δεν μελετάς τα μαθήματά σου;
Μήπως δεν τηρείς τις νηστείες που ορίζει η Εκκλησία μας;
Μήπως δεν κοινωνείς συχνά τα άχραντα Μυστήρια;
Μήπως ντύνεσαι μασκαράς τις Απόκριες;
Μήπως δεν κάνεις ελεημοσύνη στους πτωχούς ανθρώπους;
……………………………………………………………………………………………………
Δυστυχώς δε διαθέτω πολυτονική γραμματοσειρά (κι αν διέθετα δεν είμαι σίγουρος πως θα εμφανίζονταν σωστά στο blog), για να παραθέσω τον «οδηγό», όπως είναι γραμμένος, με τις οξείες, τις δασείες, τις περισπωμένες και τις ψιλές. Και να σκεφθείτε πως απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικού! Κι εκείνη η γενική «της γλώσσης», μούρλια δεν είναι; Βλέπουμε εδώ τη λυσσασμένη (που καταντάει τελικά επιεικώς γελοία) προσπάθεια της εκκλησίας να «ποινικοποιήσει» κάθε αυθόρμητη παιδική εκδήλωση και να κατατρομοκρατήσει τις παιδικές ψυχές με το μπαμπούλα της «αμαρτίας», απ’ αυτή την τρυφερή ηλικία!
Ποιοι διεστραμμένοι νόες σκέφτονται και γράφουν αυτά τα μεσαιωνικής λογικής καλογερίστικα κείμενα, με τα οποία απευθύνονται σε 10 χρονα και 11χρονα παιδάκια, στην αρχή του 21ου αιώνα; Ποιοι απόγονοι του Αυνάν και σε ποια μουχλιασμένα άντρα μαύρης συντήρησης, παρασκευάζουν επιμελώς αυτά τα δηλητήρια με τα οποία επιχειρούν τον πνευματικό ευνουχισμό της σημερινής νεολαίας στη χώρα μας; Πώς το υπουργείο α-παιδείας αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά μας από την ιοβόλο δράση των πρακτόρων του σκοταδισμού; Και πώς οι γονείς των παιδιών, (όσοι, τουλάχιστον, έχουν ανανήψει από τη χρόνια πνευματική τους αφασία), επιτρέπουν αδιαμαρτύρητα αυτή τη λυσσαλέα επέλαση της αλογίας;
Το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο χορός, το τραγούδι, όλες δηλ. οι σημερινές μορφές τέχνης και έκφρασης, που καλλιεργούν τον άνθρωπο και προάγουν τον πολιτισμό του, αντιμετωπίζονται από τους συντάκτες του «οδηγού» ως μέγιστα αμαρτήματα, που χρήζουν εξομολόγησης! Αντ’ αυτών συνιστώνται ως θεάρεστες πράξεις οι καθημερινές προσευχές, η ανάγνωση της «αγίας γραφής» (από μικρά παιδιά!), ο τακτικός εκκλησιασμός και η παρακολούθηση των «κατηχητικών» σχολείων, η τήρηση των «νηστειών», η συχνή εξομολόγηση, το αδιάλειπτο σταυροκόπημα και η διασκέδαση με ψαλμωδίες!
Έλεος πια! Ακόμα και το μούντζωμα είναι αμαρτία! Αλλά και το να ντύνεται μασκαράς τις Απόκριες ένα πιτσιρίκι! Και το να τραγουδήσει ένα τραγούδι που του αρέσει! Κι αν πάει σε κανένα θέατρο ή σινεμά ή σε παιδικό παρτάκι ή χορό και δεν πάει στην εκκλησία και το κατηχητικό, αμαρτάνουν τα πόδια του! Αν πάλι δει ο πιτσιρικάς τηλεόραση, αμαρτάνουν τα μάτια του, αν πει αστεία, αμαρτάνει η γλώσσα, αν δεν κάνει το σταυρό του, αμαρτάνει το χέρι του. Η αμαρτία παραμονεύει παντού! Σε ποιους, τελικά, απευθύνεται αυτός ο «οδηγός»; Σε φευγάτους καλόγερους μοναστηριών μήπως; Σε φρενοβλαβείς «ασκητές»; Σε βαρεμένους θεούσους και θεούσες; Όχι καλέ, σε σχολιαρούδια του Δημοτικού! Έλεος!!!

23.11.06

Η ΕΥΓΕΝΗΣ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΣΙΣ


Καθώς εξετάζει την ελληνική εξωτερική πολιτική από το «Μαύρο» 1897 μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο συγγραφέας του βιβλίου «Η ευγενής μας τύφλωσις», διαπιστώνει πως τα υποτιθέμενα «εθνικά θέματα» δεν «καταλήγουν δυστυχώς να είναι», όπως συνήθως λέγεται, αλλά όντως είναι ζητήματα εσωτερικής πρωτίστως πολιτικής, τα οποία σχετίζονται άμεσα με τη διεκδίκηση της εξουσίας.
Ο Γιάννης Ν. Γιαννουλόπουλος έχει θητεύσει ως ερευνητής στην Αγγλία (Institute of Historical Research) και πανεπιστημιακός δάσκαλος για δεκαπέντε έτη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Σήμερα είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και συμμετέχει στη Συμβουλευτική Επιτροπή Έκδοσης της Ιστορίας του 20ού αιώνα (Εκδόσεις Βιβλιόραμα). Το βιβλίο του «Η ευγενής μας τύφλωσις» κυκλοφορεί ήδη σε δεύτερη έκδοση, με κάποια συμπληρώματα έναντι της πρώτης. Πρόκειται για μία επιστημονική μελέτη πάνω στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και τα λεγόμενα «εθνικά». Το χρονοδιάγραμμα κινείται μεταξύ 1897 και Μικρασιατικής Καταστροφής. Από την ήττα μας στον πόλεμο των τριάντα ημερών εναντίον των Τούρκων, έως και τις τραγικές συνέπειες των γεγονότων του ’22.
Ο συγγραφέας ξεκαθαρίζει, μέσα από τα επιχειρήματα και τα δεδομένα που μας προσφέρει, ότι τα εθνικά θέματα ουσιαστικά καταλήγουν σε υποθέσεις «εσωτερικής πολιτικής». Παράγοντας δηλαδή εξέλιξης των γεγονότων τίθεται ο αγώνας διατήρησης της εξουσίας, ερχόμενος πολλές φορές σε αντίθεση με το συμφέρον της χώρας. Βασικοί άξονες που επικεντρώνονται τα κεφάλαια του βιβλίου είναι οι ζυμώσεις -πολιτικές αλλά και του στρατού- που οδήγησαν στην ήττα του 1897, οι πολιτικές παράμετροι του θέματος, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Εθνικός Διχασμός, η Καταστροφή του ’22 και το διπλωματικό επιστέγασμά της, η Συνθήκη της Λωζάνης. Μεγάλη σημασία δίνει ο Γιαννουλόπουλος στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων. Πάντα οι χειρισμοί τους καθορίζουν την πορεία και εξέλιξη του νεοσύστατου κράτους, εν τη γενέσει και στην κατοπινή εξέλιξή του. Ειδικό κεφάλαιο αναφέρεται στη στάση τους και τον διεθνή αντίκτυπο στο Κρητικό Ζήτημα.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στη θέση της ευρωπαϊκής Αριστεράς έναντι του πολέμου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το κεφάλαιο για το Μακεδονικό Ζήτημα (περί «μακεδονικού έθνους»), θέμα που άρχισε από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ο συγγραφέας καυτηριάζει -κατά κάποιο τρόπο- την ανυπαρξία κινητοποίησης εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας, ούτως ώστε να ληφθούν μέτρα από την αρχή του φαινομένου. Επίσης, με δεξιοτεχνία, περιεκτικό, αλλά ταυτόχρονα ουσιαστικό λόγο κατατίθενται τα στρατιωτικά και διπλωματικά αδιέξοδα που ακολούθησαν τη Συνθήκη των Σεβρών και καθόρισαν το δυσμενές τέλος για τον Ελληνισμό της Μικρασίας και του Πόντου.
Το βιβλίο τελειώνει με το κεφάλαιο «Καταστροφή». Η άποψη του Γιανουλόπουλου διαφαίνεται πλέον καθαρά, αν παρατηρήσει κανείς τη χρήση του όρου «Η Ειρήνη της Λωζάνης» αντί του «συνθήκη», που διδάσκεται από τα σχολικά εγχειρίδια. Η σημασία της απορρέει από τα γραφόμενά του: «Έγινε δεκτή στην Ελλάδα με συγκρατημένη ικανοποίηση... "Aνταλκίδειο ειρήνη" χαρακτήρισε ο Θεόδωρος Πάγκαλος το διπλωματικό έργο του Βενιζέλου... Η πολεμική αυτή, ωστόσο, δεν πέτυχε να ανατρέψει, ούτε καν βραχυπρόθεσμα, τη γενική εκτίμηση ότι, στις συγκεκριμένες δύσκολες συνθήκες, οι συμφωνίες της Λωζάνης δεν υπήρξαν απλώς "έντιμη ειρήνη" για την ηττημένη πλευρά του μικρασιατικού πολέμου, αλλά η καλύτερη δυνατή».
Γιάννη Γιαννουλόπουλου: «Η ευγενής μας τύφλωσις» Εκδόσεις «Βιβλιόραμα»

20.11.06

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΖΟΥΜ ΧΟΥΡΙΕΤ”

«Ιδρυτής της τουρκικής εφημερίδας «Τζουμ Χουριέτ» (Ζήτω η Δημοκρατία) ήταν ο Σαντάτ Σεμαβέ, Εβραίος από την Αλβανία. Ο γιος του Σεμαβέ εκδίδει σήμερα μια άλλη εφημερίδα, ανθελληνική βέβαια, ονόματι Γκιουναϊντίν. Στις μέρες μας, η Χουριέτ είναι η επίσημη εφημερίδα της Τουρκίας, τον ανθελληνικό αγώνα της οποίας χρηματοδοτεί και στηρίζει ένας άλλος Εβραίος καταγόμενος εκ Θεσσαλονίκης, ο Μπουρλά.
»Είναι άξιο προς ανάγνωση το ποίημα του πασίγνωστου Τούρκου δημοσιογράφου Ιπεκτσί, με τίτλο «Το Μίσος», που γράφτηκε στις 14-7-1974 στην εν λόγω εφημερίδα, ακολουθώντας τα γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Μάλιστα, μετά το θάνατο του Ιπεκτσί, δημιουργήθηκε από Τούρκους ελληνιστές το «βραβείο Ιπεκτσί» για την προσέγγιση της Ελληνοτουρκικής φιλίας! Με αυτό το βραβείο έχουν «τιμηθεί» πολλοί εξέχοντες Έλληνες, όπως ο Κ. Μητσοτάκης, ο Μ. Θεοδωράκης κ.α. Τώρα, το πως εννοούν τη φιλία, μας το εξηγεί ο
ίδιος ο Ιπεκτσί, στο ποίημά του:
.
Το Μίσος

Όσο υπάρχει ο πρόστυχος ο Έλληνας σ’ αυτό το κόσμο
δε βγαίνει, μα το θεό αυτό το μίσος από μέσα μου.
Σαν στέκομαι και τον κοιτάζω το σκύλο
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Εκδίκηση να πάρω είναι ο μοναδικός μου στόχος
σαν αναμετρηθώ στης μάχης το πεδίο,
χίλιων γκιαούρηδων τα κεφάλια να κλαδέψω σε μια μέρα
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Τα κεφάλια τριάντα χιλιάδων να πολτοποιούσα,
τα δόντια δέκα χιλιάδων με την τανάλια να έβγαζα,
εκατό χιλιάδων τα πτώματα να σκορπούσα στις ρεματιές
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Ο κόσμος όλος ξέρει πόσο ανώτερος είναι ο Τούρκος
και πόση κακοήθεια φωλιάζει στο μυαλό του Έλληνα.
Πέντε χιλιάδων τα πτώματα να έκαιγα στους κλιβάνους
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος.
.
Σαράντα χιλιάδες τους να σούβλιζα με τη λόγχη μου,
ογδόντα χιλιάδες τους να έστελνα στην κόλαση,
εκατό χιλιάδες τους να κρεμούσα στο σκοινί,
δε βγαίνει, μα το θεό, αυτό το μίσος από μέσα μου,
χιλίων γκιαούρηδων τα κεφάλια δε σβήνουν ένα μίσος!

»Όμορφο, ε; Πάνω σ’ αυτό το ποίημα λοιπόν έχει στηριχθεί η Ελληνοτουρκική φιλία των δύο λαών από τους φίλους μας Αμερικανούς, Εβραίους, Γερμανούς, κλπ.»
.......................................................................................

Το βρήκα τυχαία εδώ:

Πρόκειται για το φόρουμ της «Ομάδας Ε» όπου γράφει, μεταξύ άλλων, και το μέλος «Iamvlixos», στο θέμα «Τουρκία, εχθρός ή φίλος;» Πλήθος τα εθνικιστικά «διαμάντια», αλλ’ εκείνο που με εξόργισε είναι η απόδοση στον Ιπεκτσί του ποιήματος «μίσος». Ιδού, λοιπόν, η αλήθεια:
«Το ποίημα “Μίσος” (Kin στα τούρκικα) είναι υπαρκτό, αλλά δεν το έχει γράψει ο Ιπεκτσί, ούτε έχει γραφεί την παραμονή του πραξικοπήματος για την ανατροπή του Μακάριου στην Κύπρο και την εισβολή του “Αττίλα”. Το φοβερά εθνικιστικό αυτό ποίημα έχει γραφτεί από τον Behcet Kemal Caglar και περιλαμβάνεται στην ανθολογία του Τουρκοκύπριου Hasan Sefik Altay που είχε τίτλο “Siirlerle Kutsal Savas ve Direnisimiz” (Ο Ιερός Αγώνας και η Αντίστασή μας στην Ποίηση) και μεταδίδονταν υποχρεωτικά κάθε πρωί τα χρόνια των ενδοκοινοτικών συγκρούσεων (1963-1967), από το ραδιόφωνο Bayrak (μπαϊράκι, σημαία), το οποίο αποτελούσε τη «Φωνή των Τούρκων Αγωνιστών» (Turk Mucahidinin Sesi).
»Φυσικά για τους εθνικιστές, δεν έχει καμιά αξία ένα προπαγανδιστικό τουρκοκυπριακό ποίημα αν δεν συνδεθεί με το όνομα του αγωνιστή Ιπεκτσί. Ο σκοπός είναι να αμαυρωθεί η προσπάθεια των ειρηνόφιλων και από τις δύο πλευρές με την υποδαύλιση του “προαιώνιου μίσους”. Θύμα της προπαγανδιστικής σκοπιμότητας, ο δημοσιογράφος της τουρκικής “Μιλιέτ” Αμπντί Ιπεκτσί, που πλήρωσε με τη ζωή του την αντίθεσή του στον τουρκικό πολεμικό εθνικισμό. (Δολοφονήθηκε ως “προδότης” την 1/2/1979, από τον περιβόητο Μεχμέτ Αλί Αγκτσά, τον ήρωα των Γκρίζων Λύκων, που πυροβόλησε και τον -μακαρίτη πια- Πάπα Ιωάννη Παύλο).
»Αυτή η μέθοδος, δηλαδή η χρησιμοποίηση μιας μισής αλήθειας συμπληρωμένης με μισό ψέμα, είναι βέβαια χαρακτηριστικό στοιχείο του ακροδεξιού λαϊκισμού. Και αν έχει ιδιαίτερη σημασία για τη δημοκρατία η αποκάλυψη αυτών των πρακτικών είναι ακριβώς γιατί η προπαγάνδα του ψεύδους δηλητηριάζει τη λαϊκή συνείδηση και δίνει ερείσματα στη ρατσιστική και πολεμοκάπηλη προπαγάνδα».
«Ο φαιός δούρειος ίππος», από το «ιό» της Ελευροτυπίας, 23-3-2006

16.11.06

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ


«Εντιματάτη Κυρία Υπoυργέ,
Με ιδιαίτερη τιμή επικοινωνώ μαζί Σας με την ευκαιρία της πληροφόρησής μου σχετικώς με το αρ. πρωτ. 76902/Γ2 της 27-7-2006 έγγραφο των Διευθύνσεων Σπουδών Π. Ε. και Δ. Ε. του Υπουργείου Σας που έχει ως θέμα «Το μυστήριο της εξομολόγησης στα σχολεία» και επιθυμώ να Σας καταθέσω τις εξής σκέψεις μου.
Όπως και εσείς γνωρίζετε το θεοΐδρυ­το μυστήριο της εξομολόγησης επιτελείται αιώνες τώρα διά των καταλλήλων πνευ­ματικών πατέρων, οι οποίοι και λαμβά­νουν για την τέλεσή του από τον οικείο Επίσκοπο ειδικόν «Ενταλτήριον Γράμ­μα». Σχετικά δε με τις απαραίτητες προϋποθέσεις, δηλαδή της ελεύθερης προσέλευ­σης στο μυστήριο και του απορρήτου αυτού, συμφωνώ βεβαίως απολύτως. Αλλ’ εκείνο το οποίο ιδιαιτέρως υπογραμμίζω είναι η μεγίστη ωφέλεια που αποκομίζουν οι νέοι μας από την εξομολόγηση, γιατί ελευθερώνονται από το κακό, νοιώθουν μέσα τους ηρεμία και λαμβάνουν αποφάσεις για μία καλύτερη πορεία στη ζωή τους. Έχει διαπιστωθεί ότι οι μαθητές θέλουν την εξομολόγηση γιατί κατ’ αυτήν επιλύουν πολλά από τα αγχώδη προβλήματά τους.
Θεωρώ, επομένως, επάναγκες το μυ­στήριο της εξομολόγησης να συνεχίσει να γίνεται στα σχολεία για το γενικότερο παι­δαγωγικό καλό των παιδιών. Το θέμα του κατάλληλου χώρου για την τέλεσή του είναι δευτερεύον και σ’ όλες τις σχολικές μονάδες ασφαλώς θα ευρίσκεται κάποιος χώ­ρος ως π.χ. ένα γραφείο. Άλλωστε η εξο­μολόγηση κυρίως θα τελείται προ των με­γάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Το σημαντικότερο είναι η δική Σας γεν­ναία και αρίστη βούληση την οποίαν και θεωρώ δεδομένη λόγω των ικανοτήτων σας και της εν γένει επιστημονικής συγκροτή­σεώς σας. Με την αγαστή συνεργασία μετά της Εκκλησίας, η οποία μπορεί να στείλει στα σχολεία τους κατάλληλους πνευματικούς, και υπάρχουν αυτοί, μορφωμένοι και καλλιεργημένοι ιερείς με παιδαγωγικά προσόντα, το όλο θέμα έχω την βεβαίαν ελπίδα ότι θα τακτοποιηθεί κατά τον πλέον κατάλληλον τρόπον.
Ιδιαίτερα σήμερα που παρουσιάζονται δυσάρεστα φαινόμενα παραβατικότητας των ανηλίκων και ψυχικού κενού η παρου­σία του εξομολόγου - πνευματικού πατέ­ρα στα σχολεία είναι μία αρκούντως ικανοποιητική παιδαγωγική μέθοδος και προστασία για τα παιδιά μας. Τυγχάνει δε τούτο σύνηθες και στα ευρωπαϊκά σχολεία με τον θεσμό του ιερέως - aumônier όπου και δίδεται ιδιαίτερο βάρος στην αγωγή παι­δείας και ανθρωπισμού.
Σας τα καταθέτω αυτά διότι η προσωπική μου εμπειρία από την διακονία μου στα Αρσάκεια Σχολεία Π. Ψυχικού όπου εξομολογώ εκατοντάδες παιδιά είναι εξόχως θετική και αποδοτική κατά τις μαρ­τυρίες της σχολικής κοινότητας, των γονέων και των μαθητών».
Με πολλές ευχές
Αρχιμανδρίτης ………………………………
Ιεροκήρυξ Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών
………………………………………………………………………………………………………………
Σχόλια επί των εμφατικών φράσεων:

1. Πότε η εξομολόγηση «ιδρύθηκε» από το θεό; Το λέει πουθενά η «βίβλος» και μου ξέφυγε;
2. Σπουδαία μέθοδος κατασκευής εξομολόγων! Με «ενταλτήριο» γράμμα. Όπως λέμε ένταλμα πληρωμής, ένα πράμα (το στέλνουν, άραγε και με κούριερ στον ενδιαφερόμενο;)
3. Τον εξομολόγο περιμένουν οι νέοι για να ελευθερωθούν από το κακό(!) και ν’ αποφασίσουν για το μέλλον τους (που τους περιμένει λαμπρότατο στο «άγιον όρος» ίσως;)
4. Βέβαια, τα παιδιά τρελαίνονται για μούχλα, συντήρηση, μεσαίωνα και κάθε λογής καλογερίστικη αρλούμπα!
5. Εδώ πέφτει και το σχετικό γλείψιμο προς την υπουργό α-παιδείας: σεις που είστε τόσο προοδευτική(!), αφήστε εμάς, να γυρίσουμε τα σχολεία στην αλησμόνητη εποχή της θεοκρατίας!
6. Διαπιστωμένα παιδαγωγικά προσόντα: μην αυνανίζεστε, γιατί θα τυφλωθείτε! Ας μη μιλήσουμε για τις μύριες ενοχές που δημιουργούνται στις αθώες παιδικές ψυχές απ’ τις αψυχολόγητες παρεμβάσεις άσχετων, που το παίζουν ειδήμονες επί παντός του επιστητού!
7. Τώρα ησύχασα. Αφού θ’ αλωνίζει νυχθημερόν ο «πνευματικός πατέρας» (καλογερόπαπας) στο σχολείο, το παιδί μου θα έχει εξασφαλισμένη προστασία 100%!
8. aumônier = εφημέριος (Ξέρει και γαλλικούλια και, ευκαίρως - ακαίρως τα επιδεικνύει)
Βλέπουμε παραπάνω, με ποια γελοία και σαθρά επιχειρήματα επιδιώκει λυσσασμένα η εκκλησία να διεισδύσει στα σχολεία. Δεν της φτάνει η εβδομαδιαία πλύση εγκεφάλου όλων των μαθητών (απ’ το δημοτικό ως το λύκειο) με το μάθημα των θρησκευτικών, δεν της φτάνουν τα διδακτικά βιβλία που, όλα χωρίς εξαίρεση, ξεχειλίζουν από θρησκευτική προπαγάνδα, δεν της φτάνει η καθημερινή υποχρεωτική προσευχή και ο μηνιαίος υποχρεωτικός, ομαδικός εκκλησιασμός, δεν της φτάνει η συστηματική κυριακάτικη παραπλάνηση αθώων παιδιών στα λεγόμενα «κατηχητικά» σχολεία, επιδιώκει και την ολοκληρωτική άλωση των σχολικών μονάδων, με την παρουσία των εντολοδόχων της «εξομολόγων», που θα ελέγχουν και θα κατευθύνουν ακόμη και τις σκέψεις και τις πράξεις και τον εύπλαστο και εύθραυστο ψυχικό κόσμο των δύσμοιρων μαθητών!
Πότε, επιτέλους, θα καταλάβουμε σε τι μεσαίωνα ζούμε;
Πότε, επιτέλους, θα συνέλθουμε απ’ τη μακραίωνη πνευματική μας αφασία;
Πότε θα βρούμε τη δύναμη να ξεφύγουμε απ’ αυτό το σφιχταγκάλιασμα του
σκοταδισμού, της οπισθοδρόμησης και της αλογίας;
Πότε, επιτέλους, θα αποφασίσουμε να ζήσουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από τα δεσμά της θεοκρατίας;

Για τον "παιδικό οδηγό εξομολογήσεως" σε προσεχές ποστ

13.11.06

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΡΝΑΕΙ…


Οι δικαστές εργάζονται σκληρά και πρέπει να αμείβονται αξιοπρεπώς.
Οι εργάτες, τεχνίτες, μισθωτοί κωλοβαράνε καθημερινά, άρα πολλά τους είναι 50 € μεροκάματο.

Οι δικαστές πρέπει να εργάζονται απερίσπαστοι από βιοτικές μέριμνες.
Όλοι οι άλλοι δεν έχουν βιοτικές μέριμνες. Ζούνε με δανεικά απ’ τις τράπεζες.

Οι δικαστές πρέπει να αμείβονται πλουσιοπάροχα για να μη χρηματίζονται.
Δηλαδή, μέχρι τώρα που δεν είχαν ικανοποιητικές αποδοχές, χρηματίζονταν;
Άρα δάσκαλοι, καθηγητές κ.λ.π. του δημοσίου που δεν πήραν αύξηση, πρέπει να χρηματίζονται!

Οι δικαστές έχουν πολλά έξοδα για την αγορά απαραίτητων επιστημονικών συγγραμμάτων κ.λ.π.
Όλοι οι άλλοι δεν υπάρχει ανάγκη να διαβάζουν ποτέ και τίποτε, για να μην έχουν τέτοια έξοδα.

Οι δικαστές δε γίνεται να διεκδικήσουν αυξήσεις με απεργία, αλλά δικαιώνονται στο «μισθοδικείο»
Και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να κάνουν απεργία, αλλά δε δικαιώνονται σε κανένα μισθοδικείο.
Δάσκαλοι και καθηγητές με ενάμιση μήνα απεργία, πήραν τα παπάρια τους!

Μέρες τώρα οι δικαστές προσπαθούν, χωρίς αποτέλεσμα, να μας πείσουν για την αναγκαιότητα των αυξήσεων μαμούθ, που τους επιδίκασε το μισθοδικείο. Την αλήθεια όμως κανείς δεν τη λέει: η κίνησή τους είναι η αφορμή για να μπει (νομοθετικά) φραγμός στη διεκδίκηση αναδρομικών μισθών και επιδομάτων από μισθωτούς και συνταξιούχους.

10.11.06

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ

Ο Επίκουρος είναι πολύ μεγάλος. Πρέπει να του αναγνωρίσω αυτό που πράγματι είναι: μια παγκόσμια προσωπικότητα. Σενέκας

Ο Επίκουρος είναι ο μέγιστος Έλληνας διαφωτιστής. Καρλ Μαρξ

Η σοφία δεν έχει προχωρήσει ούτε ένα βήμα μετά τον Επίκουρο και συχνά βρίσκεται χιλιάδες βήματα πίσω του. Νίτσε

Τι φέρνει την ευτυχία; Παραπλανητικό το ερώτημα, θα έλεγε ο Επίκουρος, γι’ αυτό και αιώνια βασανιστικό. Αφού σημασία δεν έχει τι φέρνει την ευτυχία, αλλά τι είναι ευτυχία.
Αυτό δε χρειάζεται και πολλή ανάλυση. Η ευτυχία δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη σταθερά καλή διάθεση, αυτή που βιώνεις μόνιμα κι όχι παροδικά. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η διάρκεια, να διατηρείς δηλ. τη διάθεσή σου ακμαία κάθε μέρα. Κι ο Επίκουρος, επίκαιρος όσο ποτέ, φωνάζει μ’ όλη τη δύναμη του πνεύματός του ότι είναι στο χέρι του κάθε ανθρώπου η εξασφάλιση αυτής της διάρκειας, που σημαίνει καθημερινότητα με ψυχική γαλήνη.
Γιατί ο φωτισμένος από την επικούρεια διδασκαλία παύει να ζει με τους εφιάλτες που ταράζουν τους κοινούς ανθρώπους.

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΕΣ «ΚΥΡΙΕΣ ΔΟΞΕΣ»

- Ούτε όταν είναι νέος κανείς πρέπει να διστάζει να φιλοσοφεί, ούτε όταν γεράσει να μην έχει διάθεση να φιλοσοφεί.

- Μη σε απασχολεί τι τρως και πίνεις, αλλά με ποιους τρως και πίνεις

- Δεν είναι δυνατό να ζεις ευχάριστα χωρίς σύνεση, ομορφιά και δικαιοσύνη ούτε μπορείς να ζεις με σύνεση, ομορφιά και δικαιοσύνη χωρίς να ζεις ευχάριστα.

- Ο φυσικός πλούτος και καθορισμένος είναι, και εύκολα αποκτάται, ενώ ο πλούτος που πηγάζει από τη ματαιοδοξία δε γνωρίζει όρια.

- Κακό πράγμα η ανάγκη, όμως δεν έχουμε καμιά ανάγκη να ζούμε διαρκώς κάτω από την εξουσία της ανάγκης.

- Με μέτρο το σκοπό της φύσης, η φτώχεια είναι μεγάλος πλούτος, ενώ ο απεριόριστος πλούτος είναι μεγάλη φτώχεια.

- Τίποτα δεν είναι αρκετό, για όποιον το αρκετό είναι λίγο.

- Από τις επιθυμίες, ορισμένες είναι φυσικές και αναγκαίες, άλλες είναι φυσικές και όχι αναγκαίες κι άλλες δεν είναι ούτε φυσικές ούτε αναγκαίες, αλλά γεννιούνται από ματαιοδοξία.

- Το πιο ανατριχιαστικό από τα κακά, ο θάνα­τος, είναι ένα τίποτα για μας, ακριβώς επειδή όταν υπάρχουμε εμείς αυτός είναι ανύπαρκτος, κι όταν έρχεται αυτός, είμαστε α­νύπαρκτοι εμείς.

Και το επιστέγασμα της επικούρειας φιλοσοφίας και τέχνης του «ευ ζην»:

Λάθε βιώσας:
να μείνεις μακριά από το μαλλιοτράβηγμα της αγοράς,
να φυλάξεις την ψυχική σου γαλήνη
και να καλλιεργήσεις το πνεύμα σου.

Χάρη Λύτα: «Λάθε βιώσας» Η επικούρεια τέχνη του ευ ζην. Εκδόσεις «Κέδρος» 2004


7.11.06

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ "ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ"

Αρχιεπίσκοπος πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος

Μητροπολίτης Θεσ/νίκης Άνθιμος

Αγιατολλάχ Αλί Χαμενεΐ

Αγιατολλάχ Ραφσαντζανί

Μοχαμάντ Χαταμί Χριστόδουλος

Ελλάς – Περσία – Συμ-μα-χία!

Δεν ανήκομεν πλέον εις την Δύσιν, αλλ’ εις την θεοκρατικήν Ανατολήν!

3.11.06

ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ;





Μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις σ’ όλες τις πόλεις για τον εορτασμό
της 28ης Οκτωβρίου


Παρελάσεις των γειτόνων μας για την «ημέρα της δημοκρατίας», 29 Οκτωβρίου

Σε τι διαφέρουμε οι δυο χώρες; Οι παρελάσεις δίνουν και παίρνουν κι εδώ κι εκεί.
Με μια μέρα διαφορά!



1.11.06

ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Τα ωραία της παρέλασης

Και τα απρόοπτά της!

Τί τραβάμε κι εμείς τα καημένα!

30.10.06

ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ


Υψώνω λέξη τη λέξη κάστρο στη θάλασσα,
μαζεύω τα βότσαλα με τις παύλες μου,
ξαναχτίζω τον κόσμο με τ’ αποσιωπητικά των ανθρώπων.
*
Δεν την αντέχω τη μεγάλη χαρά, φτάνει στον πόνο.
*
Βάζω θαυμαστικό στην αντοχή της λογικής,
στις αποστρόφους της αυλόπορτας μαγιάτικο κρεμώ στεφάνι.
Πριν τον επίλογο αλλάζω παράγραφο.
*
Τα παραθύρια βάφω με την αρμύρα της θάλασσας.
*
Στο βάθος της σάλας αποθέτω το ερωτηματικό,
το κόμμα στην άκρη του αυγουστιάτικου μεσημεριού,
πάνω ακριβώς στο όνειρο του τζίτζικα.
*
Η τελεία μπήκε κάποτε, στη σκιά ενός Παρθενώνα…

26.10.06

Ο ΗΧΟΣ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΕΙΧΗ!



Αν δεν το ξέρατε, δείτε στο κεφάλαιο ΗΧΟΣ και στη σελίδα 93 του νέου βιβλίου ΦΥΣΙΚΗΣ Ε΄ Τάξης Δημοτικού και εκπλαγείτε, όπως κι εγώ, όταν είδα να έχει εισχωρήσει η θρησκευτική προπαγάνδα ακόμα και στο σχολικό βιβλίο Φυσικής της Πέμπτης Δημοτικού! Λες και λείψανε άλλα παραδείγματα για τις ιδιότητες του ήχου κι έπρεπε να αναφερθεί ο μύθος της καταστροφής των τειχών της Ιεριχούς από τις σάλπιγγες των Εβραίων!
«Μελετώντας την ιστορία» (!) λέει η λεζάντα, «μαθαίνουμε ότι η κατάκτηση της Ιεριχούς από τους Εβραίους δεν ήταν καθόλου εύκολη, λόγω των καλών οχυρωματικών της έργων. Ο αρχηγός τους, ο Ιησούς του Ναυί, έβαλε τους Εβραίους να φτιάξουν ειδικές σάλπιγγες. Όταν αυτές σάλπισαν όλες μαζί, τα τείχη κατέρρευσαν σαν από θαύμα» (!)
Μετά, προσπαθούν να μας πείσουν διάφοροι ρασοφόροι και μη, ότι σήμερα η εκκλησία δεν κάνει προπαγάνδα και παραπληροφόρηση και πλύση εγκεφάλων…Τότε, αυτή η αναφορά σε κρατικό βιβλίο Φυσικής (!) που πληρώσαμε όλοι από το υστέρημά μας, τι άλλο είναι εκτός από αισχρή προπαγάνδα; Άσε τα «νέα» βιβλία των «θρησκευτικών», αλλά και στα βιβλία της Φυσικής; Ε, φτάνει πια! Μπουχτίσαμε από μεσαιωνική μαυρίλα, ανοησία, σκοταδισμό και έκπτωση της λογικής! Και μπροστά σ’ αυτή τη λαίλαπα, εκπαιδευτικοί και γονείς δε βλέπω να παίρνουν ξεκάθαρη και δυναμική θέση. Γιατί άραγε; Αλλά θα επανέλθω σύντομα στο μέγα ανοσιούργημα που συντελείται από το υπουργείο α-παιδείας σε βάρος της εκπαίδευσης ανυποψίαστων μικρών παιδιών…

25.10.06

ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ


Τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο
Είδαμε στο προηγούμενο μάθημα πόσο ξεχωριστός από τα άλλα δημιουργή­ματα είναι ο άνθρωπος. Γιατί ο άνθρωπος έχει χαρίσματα που δεν τα έχει κα­νένα άλλο δημιούργημα.
Πρώτα-πρώτα σκέφτεται, έχει μυαλό, νου, όπως το λέμε. Θέλει και μπορεί να μα­θαίνει, να ψάχνει, ν’ ανακαλύπτει και να δημιουργεί. Καταλαβαίνει και μπορεί να δια­λέγει ανάμεσα στο καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο. Έχει και μια μικρή φωνούλα στην καρδιά του, τη συνείδηση, για να μπορεί να τα ξεχωρίζει Έχει ακόμη κάτι πολύ σημαντικό: να ζει και να σκέφτεται με ελευθερία. Αυτά τα τόσο ξεχωριστά χαρίσματα τού δόθηκαν ως εφόδια για τη ζωή του.
Με τη βάφτισή του ο άνθρωπος μπαίνει στην αγκαλιά της Εκκλησίας. Ο Θεός τότε τον προικίζει με καινούρια χαρίσματα όπως η αγάπη, η ειρήνη, η χαρά, η πίστη και άλλα. Ο άν­θρωπος, βέβαια, έχει και τα δικά του χαρακτηριστικά που κληρονομεί από τους γονείς του.
Όλα αυτά τα δώρα από το Θεό και τους γονείς χρειάζονται φροντίδα και καλλιέρ­γεια από τον ίδιο τον άνθρωπο. Έτσι θα αποκτήσει μόρφωση, θα γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και θα γίνει χρήσιμος για τους συνανθρώπους του και την κοινωνία.

Μαθαίνω τις λέξεις
χαρίσματα
: Οι ξεχωριστές ικανότητες που δώρισε ο Θεός στον άνθρωπο.
εφόδια: Τα απαραίτητα που έχει κάποιος άνθρωπος και τον βοηθούν να βαδίσει στη ζωή.

Με μια φράση
Ο Θεός μας προίκισε με ξεχωριστά χαρίσματα που καλλιεργούμε για το δικό μας καλό και των άλλων.

Λόγια Πατέρων της Εκκλησίας
Είσαι από χώμα πλασμένος κι έχεις λιγότερη δύναμη από πλάσματα που δεν έχουν νου. Όμως σου έδωσα τη χάρη να εξουσιάζεις και να κυριαρχείς στη φύση. Και με το νου που σου χάρισα, μπορείς να φτάσεις ακόμη και στον ουρανό.
Μέγας Βασίλειος

Αναρωτιέστε σε ποιους απευθύνεται το παραπάνω κείμενο; Λοιπόν, είναι το μάθημα No 11 του νέου σχολικού βιβλίου θρησκευτικών «Ο Θεός στη ζωή μας» και απευθύνεται στα 8χρονα παιδάκια της Γ΄ Δημοτικού! (σελ. 36 - 37). Θέλετε και τους συγγραφείς του εγχειριδίου;
Παντελής Ζούρας, Θεολόγος - Εκπαιδευτικός, Δημήτριος Θερμός, Δάσκαλος, Αντώνης Παναγάκης, Δάσκαλος, Μαίρη Βούκανου, Δασκάλα, Αγγελική Μαστρομιχαλάκη, Δασκάλα.
Θυμάται κανείς σας τα μικρούλικα τετραδιάκια που μας έδιναν (πουλούσαν) στο «κατηχητικό» για να γράφουμε το «δίδαγμα» και το «ρητόν» μετά από κάθε μάθημα της Κυριακής; Γιατί αυτά μου θύμισε η κατακλείδα του παραπάνω (και όχι μόνο) μαθήματος, μόνο που τώρα είναι διατυπωμένα με άλλες λέξεις: το δίδαγμα έγινε «με μια φράση» και το ρητό «λόγια πατέρων» (το κερασάκι στην τούρτα)
Όμως το θέμα δεν είναι το χρονικό πισωγύρισμα -και μάλιστα με τη βούλα του ΥΠΕΠΘ- αλλά η χωρίς καμιά βελτίωση λογική που διέπει αυτά τα μουχλιασμένα κείμενα, που απευθύνονται σε ανυπεράσπιστα μικρά παιδιά και προκαλούν απ’ αυτή την τρυφερή ηλικία εγκληματική πλύση των εγκεφάλων τους. Περίμενα από τόσους (σύγχρονους;) δασκάλους και δασκάλες συγγραφείς να κάνουν αυτή τη φορά την υπέρβαση, να προχωρήσουν ένα τόσο δα βηματάκι μπροστά. Όμως όχι. Μια απ’ τα ίδια και χειρότερα: συντήρηση, οπισθοδρόμηση, μεσαίωνας. Κρίμα…Και να ’χεις και τον ακατονόμαστο να ωρύεται ότι στα νέα βιβλία αγνοείται η χριστιανική διδ/λία!!!
Δίδαγμα, λοιπόν, για όλους: Ο θεός δίνει σε κάθε άνθρωπο ένα δώρο (χάρισμα). Όποιος το αξιοποιήσει θα αμειφθεί στα ουράνια ως «πρόβατον καθήμενον εκ δεξιών αυτού». Όποιος όχι, θα καταλήξει ως γίδι στην κόλαση! Η χριστιανική (και όχι μόνο) θρησκεία με το ιδεολόγημα «χάρισμα του θεού» ή «ταλέντο» χωρίζει τους ανθρώπους σε άτομα προικισμένα (χαρισματικά) και όχλο ατάλαντο. Έτσι, η γνώση και η παιδεία δεν μπορούν να μεταβάλουν τη φύση των ανθρώπων. Τη βελτιώνουν λίγο, αλλ’ όμως δε δημιουργούν ιδιοφυΐες!
Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι όμως οι γνώμες κάποιων άλλων, που αν και διατυπώθηκαν αιώνες πριν, είναι πρωτοποριακές κι ολόφρεσκες. Στα ερωτήματα αν είναι έμφυτες οι ικανότητες του ανθρώπου, είναι διδακτές ή οφείλονται σε δώρα θεού, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Διογένης, Αντισθένης, Πλούταρχος, Πρωταγόρας, Ηράκλειτος, καταλήγουν ότι όχι μόνο η τέχνη, η επιστήμη, η φιλοσοφία, αλλά και το ήθος και η αρετή είναι δυνατό να διδαχθούν! Δε δέχονται δηλ. την πριμοδότηση κάποιων ανθρώπων από τους θεούς. Θεωρούν αδιανόητο, ανήθικο, ανελεύθερο και άδικο να φιλοδωρούν οι θεοί κάποιους ανθρώπους κατά τη γέννησή τους ή μετά, για τον απλούστατο λόγο ότι η ιδέα του «χαρισματικού» πολίτη, καλλιτέχνη ή ηγέτη αντιβαίνει στη δημοκρατική πολιτεία, όπου εξ ορισμού όλοι έχουν ίσες δυνατότητες, ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες! Απλή λογική. Αλλά πού να βρεθεί, έστω και σε ελάχιστα μικρογραμμάρια, στον ωκεανό της χριστιανικής αλογίας!
Θα επανέλθω όμως, με κριτική και άλλων «νέων» εγχειριδίων, όχι απαραίτητα θρησκευτικών. Γιατί μέχρι και σε βιβλία φυσικής έχει εισχωρήσει ύπουλα η θρησκευτική προπαγάνδα!

23.10.06

Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

To βιβλίο του Χρήστου Κάτσικα, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg, με τίτλο «Ευρωπαϊκός χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης και καπιταλιστική αναδιάρθρωση», αποτελεί καίρια παρέμβαση στα δρώμενα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Όπως επισημαίνει ο Νίκος Θεοτοκάς στον πρόλογο του βιβλίου: «αποτελεί εργαλείο για την κατανόηση των αλλαγών που συντελούνται και μεταβάλλουν το χαρακτήρα, τις λειτουργίες και τη δομή των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων».
Ο συγγραφέας, με τον τρόπο που παρουσιάζει το θέμα του, δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη αφενός μεν να ενημερωθεί για τις συμφωνίες που οδήγησαν στο σημερινό πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αφετέρου δε να κατανοήσει σε βάθος τη φυσιογνωμία των επικείμενων μεταρρυθμίσεων. Έτσι στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του παρουσιάζει την πορεία από τη Sorbonne στην Bologna και από εκεί στο Bergen της Νορβηγίας.
Σε κάθε γραμμή της ανάλυσής του, ο Χρήστος Κάτσικας προσπαθεί να βρει το νήμα που συνδέει τις μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με τις αλλαγές στην υποδομή της καπιταλιστικής οικονομίας και κοινωνίας. Προβάλλει έτσι ένα ερμηνευτικό σχήμα, την ταξική ανάλυση, που δυστυχώς στις μέρες μας εγκαταλείπεται όλο και πιο πολύ προς όφελος ερμηνευτικών σχημάτων που ανακυκλώνονται σε μια φαινομενολογική αντιμετώπιση των ζητημάτων καθώς κατακερματίζουν τον κοινωνικό σχηματισμό σε αυτόνομες σφαίρες (οικονομία, κοινωνία, πολιτική, πολιτιστική σφαίρα) και βλέπουν τις όποιες αλλαγές συντελούνται, είτε ως αποτέλεσμα της τροποποίησης συσχετισμών δυνάμεων σε κάθε επιμέρους σφαίρα, όπου οι διαφορές των συσχετισμών μπορεί να είναι ακόμη και πολιτισμικές, είτε ως αποτελέσματα ενός τεχνολογικού εξελικτικισμού, ο οποίος οδηγεί στη μοιρολατρία του τύπου: «οι νέες τεχνολογίες της πληροφορικής επιβάλλουν την αλλαγή στο περιεχόμενο των σπουδών» και οι οποίες αγνοούν ότι η διάρθρωση και το περιεχόμενο των πανεπιστημίων αντανακλούν ταξικούς συσχετισμούς και ιδεολογικές παραμέτρους, πέρα από την τεχνολογική εξέλιξη.
Έτσι, ο συγγραφέας φωτίζει τη σχέση των εξελίξεων υπό το πρίσμα του Λευκού Βιβλίου για την εκπαίδευση, δείχνοντας ότι το κάθε κομμάτι των ρυθμίσεων στην εκπαίδευση δεν αποτελεί ένα απλό νομοθέτημα, αλλά είναι μια ψηφίδα ενός ευρύτερου σχεδίου που εξυφαίνεται εδώ και χρόνια με απώτερο σκοπό την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Η σταδιακή αύξηση των φοιτητών τα τελευταία δέκα χρόνια, η πολιτική της υποχρηματοδότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο ρόλος του ΕΠΕΑΕΚ, η δημιουργία τμημάτων χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα και χωρίς συγκεκριμένο επαγγελματικό προφίλ αποτελούν -όπως φαίνεται στο βιβλίο- το στρώσιμο του δρόμου για την επιχειρούμενη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση. Τα ιδρύματα εκβιάζονται να συναινέσουν στη στρατηγική της μετάλλαξης του πανεπιστημίου και να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους και οι πανεπιστημιακοί να μετεξελιχθούν σε μάνατζερς.
Κλείνοντας, οφείλουμε να επισημάνουμε και μια έλλειψη του βιβλίου. Επειδή δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα σπεύσουν να κατηγορήσουν το συγγραφέα ότι «κινδυνολογεί», θα έπρεπε να υπάρχει στο βιβλίο και ένα αναλυτικό κεφάλαιο με το τί έχει συμβεί σε χώρες που εφαρμόζουν την Μπολόνια. Τι γίνεται στην Ολλανδία, στην Εσθονία, στη Γαλλική Κοινότητα του Βελγίου, τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ελβετία, όπου η δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει στην κυριολεξία ιδιωτικοποιηθεί και έχει καταρρεύσει. Μια ζοφερή πραγματικότητα που η ESIB (Εθνικές Ενώσεις Φοιτητών της Ευρώπης) παρουσίασε στο Μπέργκεν της Νορβηγίας. Μια εικόνα που δεν διαφέρει στο ελάχιστο, από αυτό που παρουσιάζει ως εξέλιξη των πραγμάτων ο Χρήστος Κάτσικας και για τη χώρα μας.
 
Βιβλιοκριτική του Κώστα Θεριανού, διδάκτορα Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης

16.10.06

Ο ΚΑΦΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ



Για όλους τους χαμένους των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών. Δεν πειράζει παιδιά. Την επόμενη 4ετία ίσως τα καταφέρετε!

14.10.06

13.10.06

ΤΕΣΤ ΕΜΦΡΑΓΜΑΤΟΣ


Το τεστ αυτό δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να διαπιστώσει μόνος του τις πιθανότητες που έχει να του συμβεί ένα έμφραγμα, λαμβάνοντας υπόψη τους 8 σημαντικότερους παράγοντες όπως την ηλικία, το φύλο, την κληρονομικότητα, την αρτηριακή πίεση, το σωματικό βάρος, το κάπνισμα, τα επίπεδα της χοληστερίνης και τη φυσική άσκηση.
Αθροίζοντας τους επιμέρους βαθμούς, βρείτε σε ποια από τις 5 κατηγορίες επικινδυνότητας ανήκετε και ρυθμίστε την παραπέρα πορεία σας. Καλή επιτυχία!

Και τώρα η ώρα της τελικής βαθμολογίας!

6 – 17 βαθμοί = μικρός κίνδυνος
18 – 24 βαθμοί = κίνδυνος μέσου επιπέδου
25 – 31 βαθμοί = μέτριος κίνδυνος
32 – 40 βαθμοί = σοβαρός κίνδυνος
41 – 62 βαθμοί = σοβαρότατος κίνδυνος. Φυλαχθείτε!

ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΝΕ ΜΑΥΡΟ!

8.10.06

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ


Σ’ ένα φθινοπωρινό κυριακάτικο απομεσήμερο
βαστάς τη σκέψη σου ασάλευτη,
δεμένη με τ’ ανοιξιάτικο ηλιοβασίλεμα,
τα ζωντανά της άνοιξης τα δέντρα,
τη θάλασσα και την αγάπη της,
που ’χει και τη δροσιά και τη φρεσκάδα και το φως της,
και την αρμύρα και την πίκρα
του αναπόφευκτου του χωρισμού.

Κρατάς σφιχτά στα χέρια σου
σκιές κι αφές κι άστρα ολόλαμπρα, φουχτιές αστέρια.
Θυμάσαι το χαμόγελο του φεγγαριού
και το φτερούγισμα των γλάρων,
το μαύρο όγκο κάποιου γέρικου καραβιού,
τα κουφωμένα βράχια, τα γραφικά νησιά,
το φως της πόλης το απόμακρο,
το φόβο -γιατί όχι- μα τον ολότελα αλλιώτικο.

Τώρα, τι να κοιτάξεις σε τούτο το σκοτεινό τ’ απομεσήμερο;
Φύγανε τα πουλιά κι οι άκρες του ορίζοντα αβέβαιες
και το καθήκον έδιωξε την ομορφιά και τη χαρά.
Κομμάτια από τ’ όνειρο σπαρμένα εδώ κι εκεί,
σπασμένη κι η λαχτάρα της ζωής
σε τούτη την παθητική γαλήνη…

27.9.06

ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ


Τελευταία, στα Δημοτικά σχολεία έχουν διορισθεί καθηγητές ξένων γλωσσών, καλλιτεχνικών μαθημάτων, μουσικής και γυμναστικής, επειδή τα μα­θήματα αυτά δεν μπορούν να τα διδά­ξουν επαρκώς οι δάσκαλοι. Νομίζουμε ότι πρέπει να διορισθούν και θεολόγοι, διότι οι δάσκαλοι δεν έχουν επαρκή θεολογική μόρφωση και μερικοί από αυτούς μάλιστα δεν πιστεύουν η δαπανούν τη διδακτική ώρα που προβλέπει το πρό­γραμμα για άλλες δραστηριότητες. Επομένως δεν μπορούν να διδάξουν το μά­θημα των Θρησκευτικών, το οποίο θέ­λει όχι μόνο θεολογική κατάρτιση, αλλά και πίστη και ευσέβεια(!) Τα Θρησκευτικά διδάσκονται βέβαια στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο λίγες ώρες, αλλά οι βάσεις της θρησκευτικής αγωγής μπαίνουν στη μικρή ηλικία των 7-12 ετών. (Ε, βέβαια, νωρίς-νωρίς τα γίδια στο μαντρί, μετά…μπορεί να τα χάσουμε!)
Στο Γυ­μνάσιο και στο Λύκειο τα παιδιά ασχολούνται περισσότερο με τα άλλα μαθή­ματα, δεν έχουν καιρό να προσέξουν τα θρησκευτικά. ενώ τα παιδιά του Δημοτικού είναι πιο δεκτικά και εύπλαστα. Γι’ αυτό επιβάλλεται να τους δοθεί νωρίς σωστή θρησκευτική αγωγή και παιδεία(!). Για το λόγο αυτό, θεωρούμε, μια και βρισκόμα­στε στην εποχή της εξειδίκευσης, πως το μάθημα πρέπει να το διδάσκουν θεολό­γοι, οι οποίοι και γνώστες του αντικει­μένου είναι, και καλύτερες παιδαγωγικές μεθόδους γνωρίζουν(!), αλλά και για έναν επιπλέον κοινωνικό λόγο, ώστε να απορροφηθούν αρκετοί και να περιορι­στεί η ανεργία (βρήκαν τί θα κάνουν τόσοι θεολόγοι που θα βγάζουν τα εκκλησιαστικά πανεπιστήμια. Θα διδάσκουν στα Δημοτικά!)
Περιοδικό «Ελληνοχριστιανική Αγωγή», τεύχος 527, Ιανουάριος 2006
Σημείωση: Υπογραμμίσεις, θαυμαστικά και σχόλια, δικά μου.
Εδώ βλέπουμε τη «δια βίου θρησκευτική κατήχηση», σ’ όλο της το μεγαλείο!
Αλλ’ ας μας πουν όσοι έχουν αυτούς τους ευσεβείς πόθους, πού υπάρχει γραμμένο ότι η χριστιανική θρησκεία είναι υποχρεωτική για τους Έλληνες; Το Σύνταγμα, βέβαια, την αναγνωρίζει ως επικρατούσα θρησκεία του κράτους (κι αυτό θ’ αλλάξει κάποτε), αλλά από πουθενά δεν προκύπτει πως είναι και υποχρεωτική. Πώς λοιπόν, επιτρέπουμε να διδάσκονται τα «θρησκευτικά» στα «πιο δεκτικά και εύπλαστα» μικρά ελληνόπουλα; Για να υφίστανται από αυτή την τρυφερή ηλικία πλύση εγκεφάλου, που θα τα οδηγήσει στον κατοπινό τους πνευματικό ευνουχισμό; Κανείς γονιός δε νομίζω να προσδοκά τέτοιο μέλλον για τα παιδιά του!

26.9.06

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ...

...στην Αυστραλία

...στην Ινδία

...στην Τεχεράνη

...στο Ιράν

...στο Πακιστάν

...στην Ιαπωνία

...στην Τουρκία

...στην Ελλάδα!