ΑΡΑΓΕ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ; MAΛΛΟΝ ΟΧΙ

    Και αυτό το κείμενο μου ήρθε με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Επομένως δεν μπορώ να γνωρίζω το συντάκτη του και τις προθέσεις του.* Το αναδημοσιεύω μόνο και μόνο γιατί περιέχει μιαν αλήθεια: στα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ακόμα κι αν αυτά έχουν χαρακτηρισθεί ως "μυθολογικά" περιγράφονται δράσεις και στρατηγικές, που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στη σημερινή εποχή με επιτυχία!

   Βέβαια, όλα τα άλλα περί "προγόνων" που τα ήξεραν όλα και περί "απογόνων" αναξιοπαθούντων σημερινών διαχειριστών του οικοπέδου, που έχει το γεωγραφικό όνομα "Ελλάς", τα αφήνω σ΄ εκείνους που αρέσκονται να ανακαλύπτουν συσχετίσεις γεγονότων, έστω και "μυθολογικών" με τωρινές καταστάσεις...

     Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες για τη χώρα μας ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στη βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.

Δηλαδή, να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση, να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ανοιχτές, ώστε να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".
 

    Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μέγιστη επιθυμία του είναι να πάρει πίσω τον κόσμο του, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά τη μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από τη θεά Αθηνά, πηγαίνει στο παλάτι, ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και τη χλεύη των μνηστήρων. Γιατί αυτό που θέλει είναι η επίτευξη του στόχου του και όχι η στείρα αντιπαράθεση. Γι αυτό το λόγο και είναι ο αγαπημένος της θεάς Αθηνάς, που αντιπροσωπεύει τη νόηση, τη σοφία, τη στρατηγική της σκέψης και του πολέμου. Της θεάς, που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.
 

    Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, τότε εκφράζει όλη την οργή του. Και δε δείχνει οίκτο σε κανένα, γιατί ο κόσμος του είναι το βιός του, που με το δικό του ιδρώτα δημιούργησε, είναι η ίδια του η πατρίδα, που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με τη φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον Ξένιο Δία
 

     Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.
Η λέξη μιλά από μόνη της. Είναι η αντι-νόηση, είναι αυτό που μας κάνουν τώρα, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα, ώστε να μη σκεφτόμαστε καθαρά, για να μας ελέγχουν. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.
Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥΜΑΧΟΣ.
Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, με κάθε μέσον, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙΝΟΜΟΣ. Αυτός που διαστρεβλώνει το νόμο και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι και έτσι και αλλιώς!
Ο ΑΓΕΛΑΟΣ. Αυτός που άγει το λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του Αντίνοου, που τον μετατρέπει σε κατευθυνόμενη αγέλη.
 

    Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη. Κρύβουν όλα βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε. Οι αρχαίοι μας μιλούν, μας λένε τί να κάνουμε, μας λένε πώς να πολεμήσουμε, μας λένε πως να τινάξουμε το ζυγό. Αρκεί να τους ακούσουμε!

    Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα, είναι αυτός που πρέπει να πεθάνει πρώτος. Και τον σκοτώνει ρίχνοντάς του το βέλος στο λαιμό, εκεί που βρίσκεται το όργανο της ομιλίας, δηλαδή της επικοινωνίας, που τη χρησιμοποιεί ενάντια στη νόηση των ανθρώπων.

Γι' αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ!
 

   Οι αρχαίοι, λοιπόν, τα ήξεραν όλα, τα είπαν όλα, αλλά ακολουθούσαν το Δελφικό ρητό:

"Απόλλων, ο άναξ, ού το μαντείον έστιν εν Δελφοίς, ουδέν λέγει, ουδέν κρύπτει, αλλά σημαίνει".

 

* filologos10.wordpress.com αυτός φέρεται ως συντάκτης, αλλά ο σύνδεσμος δεν οδηγεί στο παρόν άρθρο.