ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Συνήθως, γίνονται με την ευκαιρία κάποιας θρησκευτικής γιορτής ή επετείου, αλλά πολλές φορές γίνονται στις πλατείες των χωριών ή των συνοικιών μόνο για ψυχαγωγικούς λόγους. Ιδιαίτερα, το καλοκαίρι, παντού στήνονται πανηγύρια είτε επετειακά, είτε φολκλορικά, είτε…εισπρακτικά! Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν εκδηλώσεις που γίνονται από τοπικούς φορείς, όπως πολιτιστικοί σύλλογοι, που βρίσκουν ευκαιρία να συγκεντρώσουν κάποια χρήματα για τον καλλωπισμό μιας περιοχής, την ανέγερση ενός πολιτιστικού κέντρου, τη δημιουργία ενός πάρκου, το στρώσιμο κάποιου δρόμου.
Αν εξαιρέσουμε τα θρησκευτικά πανηγύρια, όπου το εισπραττόμενο ποσό των «δίσκων» και των «κεριών» γεμίζει τα αχόρταγα ταμεία των «μητροπόλεων», οι λοιπές περιπτώσεις πανηγυριών προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους τοπικούς φορείς να ομορφύνουν τα χωριά ή τις συνοικίες τους και να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων τους, πέρα από τις κρατικές επιχορηγήσεις και τα δημόσια έργα, που και δύσκολο είναι να εγκριθούν και εξαιρετικά υψηλό (και άρα απαγορευτικό για τους δημότες) κόστος έχουν.
Αρκετοί πολιτιστικοί σύλλογοι, με μοναδικό σκοπό να προβάλουν και διαφημίσουν το χωριό ή την περιοχή τους, διοργανώνουν τέτοιες πανηγυρικές «εσπερίδες», όπου μάλιστα προσφέρουν δωρεάν και κάποιο γνωστό προϊόν της περιοχής ή κάποια προσφορά (στο στυλ χορηγίας) ευπόρων κατοίκων. Τα πανηγύρια αυτά είναι και τα πιο επιτυχημένα, δεδομένου ότι έχουν και την οικονομική ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι πανηγυριώτες έχουν την ευκαιρία να γευθούν παραδοσιακές νοστιμιές και να ψυχαγωγηθούν με παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.
Λίγες ημέρες πριν βρέθηκα σ’ ένα τέτοιο πανηγύρι, σε γνωστό νησί του ανατολικού Αιγαίου. Το πατροπαράδοτο δωρεάν προσφερόμενο έδεσμα έχει το όνομα «γιορτή» και παρασκευάζεται από σιτάρι, κρέας κατσικίσιο, κρεμμύδια, βούτυρο κ.λ.π. Όλα αυτά βράζουν μέσα σε μεγάλα καζάνια σε δυνατή φωτιά για ώρες πολλές (πάνω από 12) και με αδιάκοπη ανάδευση του μίγματος από βάρδιες κατοίκων της περιοχής, μέχρι που όλα τα υλικά μετατρέπονται σ’ ένα παχύρρευστο χυλό αφάνταστα γευστικό (και χοληστερινούχο επίσης!), που προσφέρεται σε όλους ανεξαιρέτως, μέσα σε κεσεδάκια. Το προσφερόμενο επίσης δωρεάν, μοσχάτο κρασί, συμπληρώνει την ευωχία και η παραδοσιακή ορχήστρα ανεβάζει κατακόρυφα το κέφι των παραβρισκομένων.
Κατάλοιπα από πανάρχαιες διονυσιακές και άλλες τελετές, που γίνονταν στο ύπαιθρο προς γενική ευωχία του λαού είναι αυτά τα πανηγύρια, όσο κι αν προσπαθεί να τα οικειοποιηθεί και μονοπωλήσει το σημερινό θρησκευτικό κατεστημένο. Από τις φωτογραφίες που παραθέτω και τις ονομασίες που αναφέρω, πολλοί θα εννόησαν ήδη για ποιο νησί μιλάω.

Παρασκευή "γιορτής"

και το μοίρασμά της

Παραδοσιακοί χοροί

πανηγυριώτες... ευωχούμενοι

καύση βεγγαλικών στη θάλασσα