26.7.07

ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΕΣ

Αγαπητοί παραθεριστές, τωρινοί και μέλλοντες, στους διάφορους παραθεριστικούς προορισμούς που είστε ήδη ή πρόκειται οσονούπω να φτάσετε, θερμώς παρακαλούμε, λάβετε υπόψη σας και τα κάτωθι:

1. Στους τόπους παραθερισμού σας διαβιεί και εντόπιος πληθυσμός με δικούς του ρυθμούς, ωράρια, ήθη και παραδόσεις, που πρέπει να σεβαστείτε, ως φιλοξενούμενοι και να μη συμπεριφέρεστε ως επιδρομείς και κατακτητές.

2. Οι υποδομές των μικρών και απομονωμένων περιοχών -νησιών κυρίως- μόλις και μετά βίας εξυπηρετούν τις ανάγκες των εντοπίων. Με τη δική σας υπερβολική χρήση, επέρχεται ξαφνικός κορεσμός με ανεπιθύμητα αποτελέσματα (λειψυδρία, σκουπιδοπλημμύρα, σκατοπλημμύρα κ.λπ.)

3. Το οδικό δίκτυο των περιοχών αυτών είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Αν κουβαληθούν και καμιά εκατοστή 4Χ4, μαζί με κάμποσα τρέιλερ σκαφών, πάει, φράκαρε! Οπότε, δώρο άδωρο το τζιπ. Πιο φτηνά θα σας έρθει το ενοικιαζόμενο, αμάξι ή μηχανάκι. Σκεφθείτε το!

4. Μια όμορφη περιοχή -κι έχει πάμπολλες η Ελλάδα- θεωρείται τόπος παραθερισμού, γιατί προσφέρει ξεκούραση, ηρεμία, ξέγνοιαστο τρόπο ζωής για λίγες ημέρες. Προς τι λοιπόν, το άγχος, η φασαρία, το τρέξιμο και το κουβάλημα όλων των ψυχοφθόρων συνηθειών της πόλης;

5. Διακοπές είστε ή πάτε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνειδητοποιήσετε πως θα αντιμετωπίσετε καταστάσεις διαφορετικές από αυτές της πόλης και της γειτονιάς σας. Μην τα θέλετε όλα δικά σας. Ό,τι έχει ο κάθε τόπος, προσφέρει. Μην εκνευρίζεστε με ελλείψεις, ατέλειες, ανεπάρκειες. Ήρθατε, άλλωστε, με δική σας επιλογή και ευθύνη. Και, κυρίως, μην κακολογείτε τους ντόπιους. Δε φταίνε σε τίποτε. Σκεφθείτε ότι χωρίς την άνεση ή την υπηρεσία που εσείς για λίγες μόνο ημέρες στερηθήκατε, εκείνοι ζουν ολόκληρη ζωή!

Καλές διακοπές, ήρεμες, απολαυστικές και ανανεωτικές!
Ένας μόνιμος κάτοικος παραθεριστικής περιοχής.

3 σχόλια:

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Α, τι μου θύμισες τώρα, και μου ανέβασες την πίεση! τους υπερ-μαλάκες με τους συναγερμούς των αυτοκινήτων τους! Δεν φτάνει που μου σπάνε τα νεύρα τρακόσιες πενήντα μέρες το χρόνο στην Αθήνα, πρέπει οπωσδήποτε το καλοκαίρι να κουβαλήσουν τα κωλοτενεκεδάκια τους στα κυκλαδονήσια, με τους συναγερμούς φυσικά ενεργοποιημένους, για να μου σπάνε τα νεύρα και τις άλλες δεκαπέντε που προσπαθώ να ησυχάσω. Έτσι λοιπόν, εκτός από μερικά παρμπρίζ που έχω σπάσει στη γειτονιά μου στην Αθήνα για το ζήτημα των ακατάπαυστων άσκοπων συναγερμών, έχω φτάσει σε σημείο να σπάσω ένα και σε νησί των κυκλάδων. Θα ήταν ωραίο να είχαν μυαλό και ευαισθησία ώστε να καταλαβαίνουν από μόνοι τους, για να μην χρειάζονται τέτοιου είδους ενέργειες, αλλά αφού δεν καταλαβαίνουν, δεν βλέπω άλλη αποτελεσματική λύση από τη φθορά κατά περιουσίας.

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Όσο για τον εντόπιο πληθυσμό που διαβιεί με τους δικούς του ρυθμούς, όλα ωραία και καλά, εκτός από τη ζωώδη νωθρότητα εν μέσω οδοστρώματος. (Το οποίο, σημειωτέον, κατασκευάστηκε από το κράτος, και κατά συνέπεια ανήκει σε όλους τους Έλληνες, όχι μόνο στους εκάστοτε ντόπιους.) Αυτό που δεν αντέχω με τίποτα είναι να εγκλωβίζομαι από τους χωριάτες που σταματάνε τα αυτοκίνητά τους και πιάνουν συζήτηση μέσα στη μέση του δρόμου, αδιαφορώντας για τα αυτοκίνητα που συσσωρεύονται πίσω τους, και για τα ατυχήματα που μπορεί να προκληθούν έτσι.

Ένας φίλος που ζει στην επαρχία μου εξήγησε κάποτε που βρεθήκαμε ενώπιον τέτοιου περιστατικού μέσα στο αυτοκίνητό του πως όταν αυτό συμβαίνει απλά σταματάς και περιμένεις να πουν ό,τι έχουν να πουν, διότι αφενός δεν θέλεις να τσακωθείς με τους συγχωριανούς σου, και αφετέρου έτσι είναι οι ρυθμοί στην επαρχία. Το καταλαβαίνω αυτό, και συνειδητοποιώ πως εκείνος που θέλει τους ρυθμούς πιό γρήγορους είναι ο αλαζόνας, και αυτό είναι το πιό σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζω μπροστά στο ενδεχόμενο να μετακομίσω στην επαρχία, γιατί ενώπιον μίας τέτοιας κατάστασης εμένα μου είναι εντελώς αδιανόητο να αντιδράσω με οποιονδήποτε τρόπο εκτός από το να βάλω το χέρι στην κόρνα και να μην το βγάλω μέχρι να αποκατασταθεί η κυκλοφορία.

Παρένθεση: χρησιμοποιώ την κόρνα πάρα, μα πάρα, πολύ πιό σπάνια από τον μέσο Έλληνα οδηγό, για τον οποίο η κόρνα συνήθως χρησιμοποιείται αντί για βρισιά: φυσικά δεν θα τον ακούσεις αν σου φωνάξει "μαλάκαααα!", και γι'αυτό σου κορνάρει, και με το "μπίιιιιιπ!" εννοεί ακριβώς "μαλάκαααα!". Εγώ βέβαια δεν λειτουργώ έτσι: στην προκειμένη περίπτωση το σκεπτικό μου για τη χρήση της κόρνας είναι ότι η κόρνα θα τους καταστήσει ανίκανους να ακούν ο ένας τον άλλο, κι έτσι μη μπορώντας να συζητήσουν άλλο, θα το διαλύσουν αναγκαστικά το πηγαδάκι. Και φυσικά ενώ το έχω χρησιμοποιήσει το κόλπο στην Αθήνα, δεν θα το δοκίμαζα στην επαρχία.

mimimalist είπε...

Διαγόρα,
εύστοχες οι παρατηρήσεις σου και συμφωνώ μαζί σου ότι τα "πηγαδάκια" που στήνονται καταμεσής του δρόμου διαλύονται μόνο με την παρατεταμένη χρήση της κόρνας...