24.5.07

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΕΧΝΗΣ

Με ποια λογική ένα δικαστήριο μπορεί να απαγορεύσει την προβολή μιας ταινίας, όπως έγινε στην Ελλάδα (1988) με το φιλμ «Τελευταίος Πειρασμός» του Martin Scorsese; Πώς μπορεί να καταδικαστεί ένας σκιτσογράφος, όπως έγινε στην Ελλάδα (2005) με τον αυστριακό Gerhard Haderer για το κόμικ «Η ζωή του Ιησού»; Είναι δίκαιες οι διώξεις για την έκθεση «Outlook» (2003);

Σ’ αυτό το βιβλίο του Σταύρου Τσακυράκη, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, αναλύεται η λογοκρισία της τέχνης στο όνομα των θρησκευτικών πεποιθήσεων κάποιων ατόμων ή πλειοψηφιών. Περιγράφεται η διελκυστίνδα τέχνης και θρησκείας μέσα από αποφάσεις ελληνικών, ευρωπαϊκών και αμερικανικών δικαστηρίων.

Το συμπέρασμα είναι ότι η αμφισβήτηση της καλλιτε­χνικής δημιουργίας που οδηγεί στη λογοκρισία δε στηρί­ζεται παρά σε υποκειμενικές ιδεολογικές και αισθητικές προτιμήσεις, οι οποίες σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία δεν επιτρέπεται να επιβάλλονται με το νόμο.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δε νομίζω ότι πάντοτε η θρησκεία ήταν κατά της τέχνης, το φαινόμενο αυτό άρχισε να παρουσιάζετι όταν επικράτησε ο χριστιανισμός.

Ανώνυμος είπε...

Ασφαλώς και όχι!
Άλλωστε, τα μεγάλα αρχαία καλλιτεχνήματα τί ήταν; Αγάλματα θεών και ναοί...

Ανώνυμος είπε...

Την πρόταση του omadeon την είδες; Πως σου φάνηκε;

Ανώνυμος είπε...

akamas,
συμφωνώ, βεβαίως. Του απάντησα ήδη, στο blog του

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα!

Κάπως καθυστερημένα βρήκα τη σελίδα αυτή, και το πολύ αξιόλογο βιβλίο, το οποίο αυτή τη στιγμή καταχωρώ στα bookmarks. Σας αφήνω όμως γιατί έχω δουλειά, και μάλιστα καθυστ
έρησε λίγο λόγω μπλογκιγκ.

Αγαπητοί akamas & minimalist, ΜΗΝ στέλνετε προσωπικό μέηλ. Εχω χάσει το password του yahoo-mail και για κάποιο λόγο δεν με βοηθάει να το ανακτήσω. Εγραψα ήδη στο yahoo-site.

Τα λέμε
Γιώργος