Μέρος Β΄
Εδώ, απολαύστε την καινή διαθήκη…του σκότους! «προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί. Δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται. Μη ούν ομοιωθείτε αυτοίς» (Ματθ.ΣΤ΄ 7-8). Για τον Ιησού λοιπόν, οι αρχαίοι ήταν φλύαροι και ανόητοι, χωρίς ευλάβεια και σύνεση!
Και στη συνέχεια: «μη ούν μεριμνήσητε λέγοντες τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα; Πάντα γαρ ταύτα τα έθνη (εθνικοί) επιζητεί» (Ματθ.ΣΤ΄ 31-32) Εδώ πια τί να σχολιάσει κανείς; Η μισανθρωπιά, η ζηλοφθονία και όλο το κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι στους εθνικούς, ξεχειλίζει από το στόμα αυτού του φωστήρα! Οι εθνικοί των παμμεγίστων επιστημόνων, φιλοσόφων και παντός είδους ευεργετών της ανθρωπότητας κατηγορούνται από το «θεάνθρωπο» ως άκρως υλιστικά όντα! Για το μεγάλο αυτό τσαρλατάνο, οι άνθρωποι δεν πρέπει να μεριμνούν για την τροφή και την ενδυμασία τους. Δε χρειάζεται να νοιαστούν για τις βασικές ανάγκες τους. Αρκεί να δοξολογούν όλη μέρα εκείνον και θα πέφτουν απ’ τον ουρανό ψητά γουρουνόπουλα, φρέσκα καρβέλια, ενώ θα προσγειώνονται νυχθημερόν και καρδάρες με γάλα για τα παιδάκια! Θα πει κάποιος ότι γίνομαι χυδαίος. Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα ελεεινά κείμενα είναι χυδαία και θα πρέπει κάποτε ν’ απαλλαγούμε οριστικά και αμετάκλητα από δαύτα.
Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη την περιαγωγή μας στα σοκάκια της χριστιανικής βλακείας. Ο Ιησούς βλέπει στο δρόμο του μια συκιά και ασυγκράτητος από την πείνα τρέχει να κάνει πλιάτσικο: «και ιδών συκήν μίαν επί άλλους οδού ήλθεν επ’ αυτήν και ουδέν εύρεν εν αυτή» Μήπως θα ’πρεπε να του ’χει έτοιμα σύκα, Μάρτη μήνα, 5 μήνες πριν την ώρα της; Και η αδιανόητα κτηνώδης συνέχεια: «και λέγει αυτή. Μηκέτι εκ σού γένηται καρπός εις τον αιώνα. Και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» (Ματθ.ΚΑ΄ Ι9). Η κακόμοιρη η συκιά, τί έφταιγε, που εκτός εποχής δεν είχε σύκα; Φυσικά εδώ οι μαυροφορούσες «τίμιες» μούμιες βλέπουν συμβολισμούς: συκιά = Ισραήλ, δηλαδή την κατάρα του θεού και την επερχόμενη διασπορά των Εβραίων και λοιπές θεολογικές μπούρδες, για να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα και ελεεινά του περιστατικού.
Πάμε και στο εξής κωμικό: ενώ ο «υιός του θεού» έχει κατέβει γνωρίζοντας ότι πρέπει να σταυρωθεί για να εκπληρώσει την αποστολή του στη γη, στον κήπο της Γεσθημανή φέρεται χειρότερα κι από 6χρονο κοριτσάκι, μη αισχυνόμενος να αρθρώσει τα εξής επαίσχυντα: «πάτερ μου, ει δυνατόν εστί παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» (Ματθ.ΚΣΤ΄ 39), τα οποία και λέει ξεδιάντροπα 3 φορές! Στη συνέχεια εξακοντίζει αδιανόητα μακάβριες και αισχρές απειλές περί κόλασης: «απελθείν εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον, όπου ο σκώληξ αυτών ου τελευτά και το πυρ ου σβέννυται» (Μαρκ.Θ΄ 43). Μόνο ένας ψυχικά διαταραγμένος άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει λόγο για ανθρωποφάγες ορδές σκωλήκων, που ως έργο τους έχουν να κατασπαράσσουν αιώνια τους κολασμένους!
Και μια ακόμη γεύση από Λουκά: «εί τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ού δύναταί μου μαθητής είναι» (Λουκ.ΙΔ΄ 26) Εμ, δεν είναι τυχαίο που μάζεψε όλα τα αποβράσματα της Γαλιλαίας για μαθητές! Το δε μήνυμά του απευθύνεται σε φυσιολογικούς ανθρώπους…ε;
Και το τελευταίο και γελοιωδέστερο εδάφιο της κριτικής μας. Κρατηθείτε και απολαύστε τη «θεία» βλακεία: Ο Ιησούς με τον Πέτρο πάνε στην Καπερναούμ, όπου τους σταματούν οι εισπράκτορες ενός φόρου για το ναό. Επειδή δεν έχουν λεφτά ο Ιησούς παραγγέλλει την παρακάτω αδιανόητα βλακώδη εντολή: «πορευθείς εις την θάλασσαν βάλε άγκιστρον και τον αναβάντα πρώτον ιχθύν άρον και ανοίξας το στόμα αυτού ευρήσεις στατήρα (νόμισμα). Εκείνον λαβών δος αυτοίς αντί εμού και σού» (Ματθ.ΙΖ΄ 27) Ε, πλέον η βλακεία που βαρούσε το Ματθαίο κι όλους τους παπάδες που τα διαβάζουν αυτά και δε μαδούν τα γένια τους, είναι ανεκδιήγητη, αδιανόητη, αβάσταχτη, καταρρακτώδης, ασυγχώρητη, άκρως προσβλητική και υβριστική προς την έννοια του θείου, ό,τι κι αν σημαίνει για κάθε λογικό και εχέφρον ον. Ο Πέτρος διατάσσεται να πάει να ψαρέψει και το πρώτο ψάρι που θα πιάσει, να του ανοίξει το στόμα και θα βρει το νόμισμα για να πληρώσουν το φόρο!
Αισθάνομαι παράξενα να ελέγχω αυτές τις αηδίες και έχω μια μεγάλη απορία: ποιοι διεστραμμένοι νόες διαβάζουν αυτά τα περιττώματα και δεν κάνουν εμετό; Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να ρίξουμε μια πιο διεισδυτική ματιά στην «κΕνή διαθήκη» και στον πρωταγωνιστή της, για να μπορέσουμε να διακρίνουμε πίσω από το παραπλανητικό προσωπείο της αγάπης τον απόλυτο εμπαιγμό του ανθρώπου, την πλήρη περιφρόνηση της λογικής και το κολοσσιαίο ψέμα, που περιέχεται στις σελίδες της!
Πηγή: Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ. ΥΠΟ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ. Έκδοση: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Ο «ΣΩΤΗΡ»
Και στη συνέχεια: «μη ούν μεριμνήσητε λέγοντες τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλώμεθα; Πάντα γαρ ταύτα τα έθνη (εθνικοί) επιζητεί» (Ματθ.ΣΤ΄ 31-32) Εδώ πια τί να σχολιάσει κανείς; Η μισανθρωπιά, η ζηλοφθονία και όλο το κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι στους εθνικούς, ξεχειλίζει από το στόμα αυτού του φωστήρα! Οι εθνικοί των παμμεγίστων επιστημόνων, φιλοσόφων και παντός είδους ευεργετών της ανθρωπότητας κατηγορούνται από το «θεάνθρωπο» ως άκρως υλιστικά όντα! Για το μεγάλο αυτό τσαρλατάνο, οι άνθρωποι δεν πρέπει να μεριμνούν για την τροφή και την ενδυμασία τους. Δε χρειάζεται να νοιαστούν για τις βασικές ανάγκες τους. Αρκεί να δοξολογούν όλη μέρα εκείνον και θα πέφτουν απ’ τον ουρανό ψητά γουρουνόπουλα, φρέσκα καρβέλια, ενώ θα προσγειώνονται νυχθημερόν και καρδάρες με γάλα για τα παιδάκια! Θα πει κάποιος ότι γίνομαι χυδαίος. Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα ελεεινά κείμενα είναι χυδαία και θα πρέπει κάποτε ν’ απαλλαγούμε οριστικά και αμετάκλητα από δαύτα.
Συνεχίζουμε για λίγο ακόμη την περιαγωγή μας στα σοκάκια της χριστιανικής βλακείας. Ο Ιησούς βλέπει στο δρόμο του μια συκιά και ασυγκράτητος από την πείνα τρέχει να κάνει πλιάτσικο: «και ιδών συκήν μίαν επί άλλους οδού ήλθεν επ’ αυτήν και ουδέν εύρεν εν αυτή» Μήπως θα ’πρεπε να του ’χει έτοιμα σύκα, Μάρτη μήνα, 5 μήνες πριν την ώρα της; Και η αδιανόητα κτηνώδης συνέχεια: «και λέγει αυτή. Μηκέτι εκ σού γένηται καρπός εις τον αιώνα. Και εξηράνθη παραχρήμα η συκή» (Ματθ.ΚΑ΄ Ι9). Η κακόμοιρη η συκιά, τί έφταιγε, που εκτός εποχής δεν είχε σύκα; Φυσικά εδώ οι μαυροφορούσες «τίμιες» μούμιες βλέπουν συμβολισμούς: συκιά = Ισραήλ, δηλαδή την κατάρα του θεού και την επερχόμενη διασπορά των Εβραίων και λοιπές θεολογικές μπούρδες, για να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα και ελεεινά του περιστατικού.
Πάμε και στο εξής κωμικό: ενώ ο «υιός του θεού» έχει κατέβει γνωρίζοντας ότι πρέπει να σταυρωθεί για να εκπληρώσει την αποστολή του στη γη, στον κήπο της Γεσθημανή φέρεται χειρότερα κι από 6χρονο κοριτσάκι, μη αισχυνόμενος να αρθρώσει τα εξής επαίσχυντα: «πάτερ μου, ει δυνατόν εστί παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» (Ματθ.ΚΣΤ΄ 39), τα οποία και λέει ξεδιάντροπα 3 φορές! Στη συνέχεια εξακοντίζει αδιανόητα μακάβριες και αισχρές απειλές περί κόλασης: «απελθείν εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον, όπου ο σκώληξ αυτών ου τελευτά και το πυρ ου σβέννυται» (Μαρκ.Θ΄ 43). Μόνο ένας ψυχικά διαταραγμένος άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει λόγο για ανθρωποφάγες ορδές σκωλήκων, που ως έργο τους έχουν να κατασπαράσσουν αιώνια τους κολασμένους!
Και μια ακόμη γεύση από Λουκά: «εί τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ού δύναταί μου μαθητής είναι» (Λουκ.ΙΔ΄ 26) Εμ, δεν είναι τυχαίο που μάζεψε όλα τα αποβράσματα της Γαλιλαίας για μαθητές! Το δε μήνυμά του απευθύνεται σε φυσιολογικούς ανθρώπους…ε;
Και το τελευταίο και γελοιωδέστερο εδάφιο της κριτικής μας. Κρατηθείτε και απολαύστε τη «θεία» βλακεία: Ο Ιησούς με τον Πέτρο πάνε στην Καπερναούμ, όπου τους σταματούν οι εισπράκτορες ενός φόρου για το ναό. Επειδή δεν έχουν λεφτά ο Ιησούς παραγγέλλει την παρακάτω αδιανόητα βλακώδη εντολή: «πορευθείς εις την θάλασσαν βάλε άγκιστρον και τον αναβάντα πρώτον ιχθύν άρον και ανοίξας το στόμα αυτού ευρήσεις στατήρα (νόμισμα). Εκείνον λαβών δος αυτοίς αντί εμού και σού» (Ματθ.ΙΖ΄ 27) Ε, πλέον η βλακεία που βαρούσε το Ματθαίο κι όλους τους παπάδες που τα διαβάζουν αυτά και δε μαδούν τα γένια τους, είναι ανεκδιήγητη, αδιανόητη, αβάσταχτη, καταρρακτώδης, ασυγχώρητη, άκρως προσβλητική και υβριστική προς την έννοια του θείου, ό,τι κι αν σημαίνει για κάθε λογικό και εχέφρον ον. Ο Πέτρος διατάσσεται να πάει να ψαρέψει και το πρώτο ψάρι που θα πιάσει, να του ανοίξει το στόμα και θα βρει το νόμισμα για να πληρώσουν το φόρο!
Αισθάνομαι παράξενα να ελέγχω αυτές τις αηδίες και έχω μια μεγάλη απορία: ποιοι διεστραμμένοι νόες διαβάζουν αυτά τα περιττώματα και δεν κάνουν εμετό; Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να ρίξουμε μια πιο διεισδυτική ματιά στην «κΕνή διαθήκη» και στον πρωταγωνιστή της, για να μπορέσουμε να διακρίνουμε πίσω από το παραπλανητικό προσωπείο της αγάπης τον απόλυτο εμπαιγμό του ανθρώπου, την πλήρη περιφρόνηση της λογικής και το κολοσσιαίο ψέμα, που περιέχεται στις σελίδες της!
Πηγή: Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ. ΥΠΟ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ. Έκδοση: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Ο «ΣΩΤΗΡ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου